دویچه وله فارسی | همه گزارش‌ها

سرپرست ستاد امر به معروف و نهی از منکر حضور گشت ارشاد برای مقابله با "بدحجابی" را رد کرد. او در عین حال از دستگیری افرادی به دلیل "تهیه اسلحه برای ترور در مقابله با بدحجابی" خبر داد.محمد حسین طاهری آکردی، سرپرست ستاد "امر به معروف و نهی از منکر" در زمینه اقدامات اخیر این نهاد پیرامون موضوع حجاب اجباری در ایران، اظهارات عجیبی را مطرح کرده است. او در یک گفت‌و‌گوی ویدیویی با "انصاف نیوز" گفته است: «من این خبر را برای اولین بار دارم می‌گویم: ما کسانی را دستگیر کردیم که برای ترور به اسم مبارزه با بدحجابی، اسلحه تهیه کرده بودند.» او در ادامه گفت: «اما این مسئله بیشتر دغدغه فردی بوده است. یک نفر آدم بوده است و او عده‌ای را جمع می‌کرده است، ولی ما زود جلویش را گرفتیم.» اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌وله سرپرست ستاد "امر به معروف و نهی از منکر" ادامه داد: «می‌گویند باید بریزیم و برای حجاب بزنیم و بگیریم و سپس پشتش پنج لایه بعد می‌رسد به سفارت انگلیس.» محمد حسین طاهری در عین حال وجود هر نوع گشت ارشاد منتسب به ستاد را تکذیب کرد و گفت: «اینکه بعضی‌ها می‌گویند ستاد، گشت ارشاد به خیابان فرستاد، اشتباه است. درباره‌ پیامک‌های حجاب هم نکاتی مطرح شد، اما موضوعی نبود که برای کسی دردسر درست کند.» بیشتر بخوانید: راه‌اندازی دوباره ون‌های ارشاد بر روی خون‌های ریخته‌شده در خیابان این مقام حکومتی برخی نقدها نسبت به "امر به معروف و نهی از منکر" را وارد دانست و اشاره کرد: «برخی‌ها به اسم امر به معروف و نهی از منکر، خودشان منکرهایی را انجام می‌دهند که باعث بی‌اعتمادی مردم شده است و فحشش را به ستاد می‌دهند.» به نظر طاهری آکردی، تقلیل "امر به معروف و نهی از منکر" به موضوع "عفاف و حجاب" اشتباه است و گستره‌ "امر به معروف" همچنین شامل "حفاظت از محیط‌زیست، پرداخت مالیات، رعایت قوانین، ریشه‌کن کردن فقر و زندگی بهتر نیز می‌شود و مخاطبان آن، شامل هم مسئولان و هم مردم می‌شود." اظهارات مذکور طاهری آکردی در حالی صورت گرفته است که پیش‌تر روح‌الله مومن‌نسب، دبیر ستاد "امر به معروف و نهی از منکر" از به کارگیری ۸۰ هزار "آمر به معروف" و راه‌اندازی "اتاق وضعیت حجاب و عفاف" خبر داده بود. او هدف از این کار را "مقابله هوشمندانه با سکولاریسم و بی‌تفاوتی اجتماعی" عنوان کرد.

اینفانتینو، رئیس فدراسیون جهانی فوتبال از حضور زنان در ورزشگاه مشهد استقبال کرد و آن را "تحولی امیدبخش" خواند. سه سال پیش ده‌ها زن با اعمال خشونت توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی از ورود به این استادیوم منع شده بودند.جیانی اینفانتینو، رئیس فدراسیون بین‌المللی فوتبال (فیفا)، از خبر حضور زنان در دیدار جام حذفی باشگاه‌های ایران میان تیم‌های نساجی مازندران و شهید قندی یزد در ورزشگاه امام رضای مشهد، استقبال کرد. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌وله او در پیامی در شبکه‌های اجتماعی نوشت که از دیدن زنان و دخترانی که روز یکشنبه ۲ نوامبر (۱۱ آبان) در مسابقه جام حذفی در شهر مشهد حضور داشتند "بسیار خوشحال" شده است. با این حال، سازمان حقوق بشری "استادیوم‌های باز (Open Stadiums) "اعلام کرده است که تنها شمار محدودی از زنان اجازه ورود به ورزشگاه مشهد را داشته‌اند و یادآور شد، این همان استادیومی است که در سال ۲۰۲۲ زنان با خشونت از ورود به آن برای تماشای یک بازی مقدماتی جام جهانی، منع شده بودند. اینفانتینو شامگاه دوشنبه ۳ نوامبر (۱۲ آبان) در صفحه اینستاگرام خود این اتفاق را "پیشرفتی دلگرم‌کننده" توصیف کرد و نوشت: «چشم‌انداز فیفا این است که فوتبال برای همه مردم جهان قابل دسترس باشد، زیرا این بازی متعلق به همه کسانی است که می‌خواهند آن را تجربه کنند.» بیشتر بخوانید: آغاز فصل جدید لیگ برتر فوتبال ایران بدون تماشاگر در تهران از زمان انقلاب ۱۳۵۷ در ایران، زنان در ایران جز در موارد استثنایی از تماشای مسابقات مردان منع شده‌اند. فیفا در سال‌های گذشته بارها به دلیل تبعیض علیه زنان در ورزشگاه‌های ایران تحت فشار نهادهای حقوق بشری و گروه‌های طرفدار برابری جنسیتی بوده است تا در صورت ادامه ممنوعیت، فدراسیون فوتبال ایران را از رقابت‌های جهانی محروم کند. گامی نمادین برای هواداران زن به گفته سازمان دیده‌بان حقوق بشر، ده‌ها زن در سال ۲۰۲۲ برای تماشای بازی انتخابی جام جهانی میان ایران و لبنان در همین ورزشگاه از ورود منع شده بودند. از این رو، حضور اخیر زنان به‌عنوان پیروزی نمادین برای هواداران زن فوتبال در ایران تلقی می‌شود. بیشتر بخوانید: وعده دوباره مهدی تاج برای حضور زنان در ورزشگاه‌ها مشهد دومین شهر بزرگ ایران و از مراکز مهم مذهبی جمهوری اسلامی است. روحانیت محافظه‌کار حضور زنان در مسابقات فوتبال را "مخالف موازین شرعی" می‌داند و می‌گوید باید آن‌ها را از رفتار و شعارهای گاه تند هواداران مرد دور نگه داشت. با این حال، در سال‌های اخیر با فشار فیفا محدودیت‌ها کاهش یافته است. سال گذشته مسابقه‌ای از لیگ برتر باشگاه‌های ایران میان تیم‌های سپاهان اصفهان و پرسپولیس تهران با حضور ۴۵ هزار زن برگزار شد و در شهرآورد پایتخت در سال ۲۰۲۳ نیز حدود سه هزار زن و دختر در ورزشگاه حضور داشتند. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید در حال حاضر بسیاری از تیم‌های لیگ برتر در ورزشگاه‌های خود بخش‌هایی ویژه برای زنان در نظر گرفته‌اند و در دیدارهای تیم ملی نیز سهم بلیت‌های زنان افزایش یافته است. در همین حال، اینفانتینو ابراز امیدواری کرد که "این تحولات در ایران و دیگر کشورها در مسیر مثبت ادامه یابد."

جامعه جهانی می‌خواهد گرمایش زمین را به ۱.۵ درجه محدود کند اما طبق گزارش تازه سازمان ملل، با سیاست‌های کنونی اقلیمی، زمین در مسیر گرمایش تا ۲.۸ درجه قرار گرفته است. با این حال، پیش‌بینی امسال اندکی بهتر از سال گذشته است.به گفته سازمان ملل متحد، با سیاست‌های اقلیمی فعلی جهانی، زمین تا پایان قرن ۲۱ نسبت به دوران پیشاصنعتی حدود ۲.۸ درجه گرم‌تر خواهد شد. برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) مستقر در نایروبی اعلام کرد که به احتمال زیاد هدف بین‌المللی ۱.۵ درجه‌ای، حتی در دهه آینده پشت سر گذاشته خواهد شد. جامعه جهانی می‌خواهد برای جلوگیری از تشدید پیامدهای تغییرات اقلیمی، گرمایش زمین را به ۱.۵ درجه محدود کند. با وجود این، برآورد امسال در مقایسه با پیش‌بینی سال گذشته که ۳.۱ درجه بود، اندکی بهتر است. به فرض اینکه کشورها همه تعهدات خود را در برنامه‌های ملی اقلیمی اجرا کنند، طبق محاسبات این گزارش، باز هم افزایش دما تا پایان قرن بین ۲.۳ تا ۲.۵ درجه خواهد بود. این رقم در سال گذشته بین ۲.۶ تا ۲.۸ درجه برآورد شده بود. شرط لازم برای محدود کردن گرمایش زمین با این حال، برنامه محیط زیست سازمان ملل توضیح داده است که یک‌دهم درجه از این بهبود به تغییرات روش‌شناختی مربوط می‌شود. خروج آمریکا از توافق اقلیمی پاریس به تنهایی یک‌دهم درجه تأثیر منفی خواهد داشت. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله برای آنکه گرمایش در حد ۱.۵ درجه باقی بماند، باید انتشار گازهای گلخانه‌ای در ده سال آینده نسبت به سال ۲۰۱۹ میلادی حدود ۵۵ درصد کاهش یابد و برای حفظ دما در زیر دو درجه، این کاهش باید دست‌کم ۳۵ درصد باشد. در واقع، اجرای کامل تمامی برنامه‌های ملی اعلام‌شده برای سال ۲۰۳۵ تنها منجر به کاهش حدود ۱۵ درصدی گازهای گلخانه‌ای خواهد شد و حتی این رقم نیز با توجه به خروج آمریکا از توافق، قطعی نیست. گرم‌ترین سال ثبت‌شده یعنی ۲۰۲۴، مرز ۱.۵ درجه را پشت سر گذاشته، هرچند رسماً عبور از این هدف زمانی تأیید می‌شود که میانگین چندساله نیز از آن فراتر رود. سازمان ملل با این حال عبور از این مرز را عملاً اجتناب‌ناپذیر می‌داند. نویسندگان این گزارش می‌گویند: «کاهش قاطع و به‌موقع انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌تواند آغاز عبور از این مرز را به تأخیر بیندازد، اما نمی‌تواند کاملاً از آن جلوگیری کند. چالش بزرگ پیش رو، موقت و حداقل نگه‌داشتن این عبور است، به گونه‌ای که بازگشت به سطح ۱.۵ درجه همچنان در محدوده امکان باقی بماند.» دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید گوترش هشدار داد: «هر دوره‌ای که در آن مرز اهداف تعیین‌شده شکسته شود، ناگزیر پیامدهایی فاجعه‌بار، از جمله مرگ انسان‌ها، آوارگی جوامع و عقب‌ماندگی در توسعه، به همراه خواهد داشت.» مسئولیت ویژه گروه ۲۰ با این حال کورسوی امیدی هم هست. از زمان آغاز توافق اقلیمی پاریس در ده سال پیش، پیش‌بینی گرمایش سالانه جهانی کاهش یافته است؛ در آن زمان برآوردها بین ۳ تا ۳.۵ درجه بود. نویسندگان گزارش تأکید می‌کنند که فناوری‌های لازم برای کاهش سریع انتشار گازهای گلخانه‌ای در دسترس هستند و "توسعه انرژی بادی و خورشیدی رونق گرفته و همین باعث کاهش هزینه‌ها شده است. این بدان معناست که جامعه جهانی اگر بخواهد می‌تواند اقدامات اقلیمی خود را تسریع کند". سازمان ملل به ویژه برای کشورهای صنعتی گروه ۲۰ مسئولیت ویژه‌ای قائل است. این کشورها که مسئول بیشترین انتشار گازهای گلخانه‌ای هستند، در مسیر تحقق اهداف ۲۰۳۰ خود قرار ندارند. در عوض، انتشار گازهای گلخانه‌ای آنها در سال ۲۰۲۴ هفت‌دهم درصد افزایش یافته است. در بسیاری از مناطق جهان رویدادهای شدید آب‌وهوایی، از موج گرما و خشکسالی گرفته تا طوفان و سیل، به دلیل گرمایش زمین بیشتر شده‌اند. این امر می‌تواند مناطق وسیعی را غیرقابل سکونت سازد، محصولات کشاورزی را از بین ببرد و بحران گرسنگی را تشدید کند. افزون بر این، افزایش سطح دریاها، مناطق ساحلی و کشورهای جزیره‌ای کوچک را تهدید می‌کند. هر چه گرمایش بیشتر شود، پیامدها شدیدتر خواهند شد و خطر عبور از نقاط بازگشت‌ناپذیر اقلیمی با پیامدهای غیرقابل پیش‌بینی نیز افزایش خواهد یافت.

ایران از بازگشایی کنسولگری خود در بن آلمان خبر داد. کنسولگری‌های ایران پس از اعدام جمشید شارمهد، شهروند ایرانی-آلمانی، بسته شد. دختر شارمهد و گروهی از ایرانیان با ازسرگیری فعالیت کنسولگری ایران در بن مخالفت کرده‌اند.اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت خارجه ایران روز دوشنبه ۱۲ آبان (۳ نوامبر) با اشاره به "مشکلات زیاد" ایجادشده برای شهروندان ایرانی مقیم آلمان به دلیل تعطیلی کنسولگری‌های جمهوری اسلامی در این کشور، گفت: «در مذاکرات اخیر با طرف آلمانی، موفق شدیم مجوزهای لازم برای فعال‌کردن سرکنسولگری در بن را اخذ کنیم و سایر موارد نیز همچنان در حال پیگیری و مذاکره با طرف آلمانی است.» اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌وله دولت پیشین آلمان یک سال پیش هر سه سرکنسولگری ایران در شهرهای فرانکفورت، مونیخ و هامبورگ را تعطیل کرده بود. این اقدام در اعتراض به اعدام جمشید شارمهد، شهروند ایرانی-آلمانی، توسط جمهوری اسلامی صورت گرفته بود. چرا دولت آلمان در چنین شرایطی مجوز از سرگیری فعالیت سرکنسولگری ایران در شهر بن را صادر کرده است؟ غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد به دویچه وله می‌گوید: «خانواده ما این هفته پیکر پدرم، گروگان آلمانی جمشید شارمهد، را به خاک می‌سپارد، مردی که توسط رژیم جمهوری اسلامی ربوده، چهار سال شکنجه و در نهایت به طرز فجیعی به قتل رسیده است.» غزاله در ادامه صحبت‌های خود یادآور می‌شود که فریدریش مرتس صدراعظم آلمان وکالت سیاسی پدر او را برعهده داشته است. دختر شارمهد می‌گوید: «زمانی که کنسولگری‌های ایران در آلمان بسته شدند، دولت آلمان گفت که قتل یک شهروند آلمانی خط قرمز ماست. امروز باید بپرسیم: آیا خط قرمز ما تغییر کرده است؟» غزاله شارمهد تاکید می‌کند که وکالت سیاسی مسئولیتی نمادین نیست، بلکه "تعهدی به پاسخ‌گویی و عدالت" است. او ادامه می‌دهد: «وظیفه صدراعظم مرتس این است که اطمینان حاصل کند کسانی که یک آلمانی را ربوده و کشته‌اند، به‌دست عدالت سپرده شوند. خود او پیش‌تر گفته بود که اگر یک آلمانی به دست یک رژیم تروریستی کشته شود، هیچ رابطه تجاری‌ با آن رژیم ادامه نخواهد یافت. پس اکنون زمان آن است که این تعهد عملی شود.» درخواست‌ دختر جمشید شارمهد از دولت آلمان غزاله شارمهد خواستار اقدامات فوری از سوی دولت آلمان از جمله "قطع کامل روابط اقتصادی و دیپلماتیک با جمهوری اسلامی"، "ارجاع پروندهٔ قتل جمشید شارمهد به دیوان عالی فدرال آلمان"، اقدام دادستانی فدرال برای صدور حکم بازداشت بین‌المللی علیه عاملان جنایت و ممانعت از فعالیت مراکز وابسته به جمهوری اسلامی در خاک آلمان" شده است. دختر جمشید شارمهد افزود: «دولت آلمان پدرم را بازنگرداند. ما خودمان این کار را کردیم. هیچ کالبدشکافی رسمی انجام نشد و ما خودمان انجام دادیم و وقتی متوجه شدیم تروریست‌ها زبان، حنجره، قلب و اندام‌های پدرم را بیرون آورده‌اند، درک کردیم که این جنایت تنها علیه یک انسان نبود، بلکه علیه انسانیت بود.» غزاله شارمهد همچنین یادآور شد: «کفالت سیاسی آقای مرتس با قتل پدرم پایان نمی‌یابد؛ بلکه او را متعهد به مسئولیت و عدالت‌خواهی می‌کند. دولت آلمان موظف است تضمین کند چنین جنایتی هرگز دوباره تکرار نشود.» نگرانی درباره فعالیت‌های جاسوسی علیه مخالفان اما این درخواستی نیست که فقط غزاله شارمهد آن را طرح می‌کند. بهروز اسدی سخنگوی انجمن "زن زندگی آزادی" آلمان که اخیرا نشان افتخار جمهوری فدرال آلمان (Bundesverdienstkreuz) را از فرانک والتر اشتاین، رئیس جمهور این کشور دریافت کرد، در نامه‌ای به بازگشایی کنسولگری ایران در بن اعتراض کرده است. بهروز اسدی به دویچه وله می‌گوید درباره فعالیت‌های جمهوری اسلامی برای فعال‌سازی کنسولگری‌ها و سفارتش در آلمان از ماه‌ها پیش هشدار داده است. سخنگوی انجمن زن زندگی آزادی آلمان ادامه می‌دهد: «پس از اعلام رسمی مبنی بر بسته شدن کنسولگری ایران، ما همواره درباره وضعیت و روند فعالیت‌های کنسولی با مقامات آلمان مکاتبه کرده‌ایم. در ماه آوریل ۲۰۲۵ نیز نسبت به برخی تحرکات و فعالیت‌های مرتبط با بازگشایی مجدد اعتراض رسمی ارائه شد و اکنون نیز در مورد آغاز فعالیت سرکنسولگری ایران در بن اعتراض کرده‌ایم.» او اضافه می‌کند نگرانی تنها به ارائه خدمات کنسولی محدود نمی‌شود؛ بلکه شامل ایجاد ساختارهای موازی همچون جاسوسی، ایجاد فضای تفرقه و سرکوب در میان جامعه ایرانی، همچنین فعالیت‌های جاسوسی علیه مخالفان و حتی در مواردی اقدامات خشونت‌آمیز و تهدیدآمیز تا برنامه‌ریزی ترور است. این فعال حقوق بشر به این موضوع هم اشاره می‌کند که "قتل‌ها و ترورها همچون ترور در رستوران میکونوس در برلین و کشتن هنرمند فریدون فرخزاد در شهر بن بخشا در سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌ها و مساجد وابسته به رژیم و تحت پوشش دیپلماتیک انجام گرفته است". "عادی سازی روابط دیپلماتیک پیامی نادرست است" به گفته اسدی از سرگیری فعالیت‌های کنسولی جمهوری اسلامی در بن می‌تواند خطراتی را متوجه ایرانیان مقیم آلمان، از جمله فعالان سیاسی، روزنامه‌نگاران و منتقدان حکومت کند. اسدی در ادامه می‌گوید بلافاصله پس از انتشار خبر بازگشایی کنسولگری ایران در بن نامه نوشته و از دولت آلمان این موضوع را پرسیده است. او در بخشی از این نامه نوشته است: «هرگونه عادی‌سازی روابط دیپلماتیک پیامی نادرست ارسال می‌کند و چنین اقدامی می‌تواند از سوی رژیم ایران به‌عنوان موفقیتی سیاسی و تثبیت موقعیت خود تعبیر شود.» اسدی در ادامه تاکید کرد کنسولگری‌های ایران در آلمان بر اساس شواهد موجود، بارها فراتر از وظایف کنسولی خود عمل کرده و به‌عنوان مراکزی برای فعالیت‌هایی مورد استفاده قرار گرفته‌اند که خارج از ماموریت دیپلماتیک محسوب می‌شوند. این فعال حقوق بشر می‌پرسد دولت آلمان چه اقدامات پیشگیرانه و تدابیری را برای جلوگیری از چنین سوءاستفاده‌هایی در نظر دارد؟ در بخش دیگری از این نامه گفته شده بسیاری از افرادی که برای دموکراسی، آزادی و حقوق بشر در ایران تلاش می‌کنند، هرگونه نزدیکی دیپلماتیک با رژیم جمهوری اسلامی را بی‌احترامی به تلاش‌ها و فداکاری‌های خود تلقی می‌کنند. بهروز اسدی در مصاحبه با دویچه وله گفت دولت آلمان در پاسخ به نامه او نوشته است که "به این نامه اعتراضی با خواست مشخص در مورد بازگشایی سرکنسولگری جمهوری اسلامی در بن، این هفته از سوی مقامات ذیصلاح پاسخ داده خواهد شد". دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید مقامات آلمانی پیش از این اعلام کرده بودند که سفارت ایران در برلین به‌طور کلی این اجازه را دارد که خدمات خود را خارج از برلین نیز برای چند روز ارائه دهد. این را نمی‌توان مانع شد و آنها می‌توانند این کار را در ساختمان‌هایی انجام دهند که متعلق به خودشان است یا آن‌ها را اجاره کرده‌اند؛ همان‌طور که گفته شد، حتی خارج از برلین، اما فقط برای چند روز.

در سال گذشته میلادی ۵۲۰ میلیون کودک در جهان، در فضای درگیری‌های خشونت‌بار، عمدتاً در آفریقا، زندگی و رشد کرده‌اند. ده‌ها هزار کودک قربانی جنایات سنگین شده‌اند. سازمان "نجات کودکان" خواستار اقدام سیاستمداران شده است.بر اساس یک گزارش تازه منتشرشده، از هر پنج کودک در جهان یکی در سال گذشته میلادی (۲۰۲۴) در منطقه‌ای جنگی زندگی و رشد کرده است. طبق تحلیل سازمان امدادی "نجات کودکان"، شمار این کودکان نسبت به سال پیش از آن ۴۷ میلیون افزایش یافته و به حدود ۵۲۰ میلیون نفر رسیده است. این تعداد، بالاترین رقم از زمان نخستین ارزیابی در این زمینه در سال ۲۰۰۵ محسوب می‌شود. این گزارش همچنین یادآور می‌شود که سازمان ملل متحد در سال گذشته ۴۱ هزار و ۷۶۳ مورد جنایت علیه کودکان در مناطق جنگی را مستند کرده است. این رقم نسبت به سال قبل یک‌سوم (۳۰ درصد) افزایش نشان می‌دهد. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله به گفته فلوریان وستفال، مدیر "سازمان نجات کودکان" در آلمان، این تنها نوک کوه یخ را نشان می‌دهد و رقم واقعی بسیار بالاتر است. جنایت علیه کودکان از آدم‌ربایی، ایجاد جراحت و خشونت جنسی گرفته تا سربازگیری اجباری و قتل را دربر می‌گیرد. بیشترین قربانیان در چهار منطقه به گفته این سازمان امدادی، بیش از نیمی از جنایات علیه کودکان تنها در چهار منطقه‌ سرزمین‌های فلسطینی، جمهوری دموکراتیک کنگو، نیجریه و سومالی رخ داده است. طبق گزارش مزبور، از هر سه کودک در آفریقا، یکی به شکل بلاواسطه در جوار یک درگیری فعال رشد می‌کند. در مجموع، در سال گذشته ۶۱ درگیری میان کشورها ثبت شده است. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید سازمان "نجات کودکان" این موضوع را که دولت‌ها در مناطق جنگی پول بیشتری را صرف تسلیحات می‌کنند تا محافظت از کودکان، یک رسوایی خوانده است. فلوریان وستفال گفت: «به ویژه در دوران افزایش قدرت نظامی جهانی، محافظت از کودکان باید هدف اصلی سیاست‌های امنیتی باشد.» این سازمان امدادی می‌گوید در ارزیابی خود از جمله به داده‌های مؤسسه تحقیقات صلح اسلو (Prio) و گزارش‌های سازمان ملل متحد تکیه کرده است. در این گزارش منطقه درگیری به جایی اطلاق می‌شود که در شعاع ۵۰ کیلومتری منطقه‌ای قرار گرفته باشد که دست‌کم یک "رویداد درگیری" در عرض یک سال در آن رخ داده است.

رئیس سازمان اطلاعات استرالیا هشدار داد که گروه‌های نئونازی و عوامل روسیه در حال سوءاستفاده از تجمعات ضد مهاجرتی هستند. او همچنین به نقش ایران در ایجاد "موج یهودی ستیزی" در این کشور اشاره کرد.مایک برگس، رئیس سازمان اطلاعات و امنیت استرالیا (ASIO)، هشدار داد که انسجام اجتماعی کشور در معرض "حمله‌ای بی‌سابقه" قرار دارد. او گفت تجمعات ضد مهاجرتی در استرالیا به ابزار تبلیغاتی گروه‌های نئونازی و عوامل وابسته به روسیه تبدیل شده است. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌وله برگس در سخنرانی سالانه خود در مؤسسه لاوی گفت که مأموران ASIO در حال بررسی فعالیت‌های چهره‌های طرفدار روسیه در شبکه‌های اجتماعی هستند که با رسانه‌های خارجی همکاری کرده و ضمن انتقاد از حمایت استرالیا از اوکراین، از شبکه‌های اجتماعی برای "انتشار سخنان تفرقه‌افکنانه و تند علیه مهاجرت و در حمایت از تظاهرات طرفدار فلسطین" استفاده می‌کنند. او افزود: «این عوامل دولتی تنها عروسک‌های تبلیغاتی نیستند؛ آن‌ها می‌خواهند مسائل حساس را به بحران تبدیل کنند، اختلاف را به تفرقه و تفرقه را به خشونت بدل سازند.» به گفته برگس، گروه نئونازی "شبکه سوسیالیست ملی" نیز تلاش کرده از تجمعات اخیر ضد مهاجرتی و اعتراضات مربوط به هزینه‌های زندگی در استرالیا بهره‌برداری کند. نقش ایران و خطر ترورهای خارجی برگس یادآور شد که استرالیا در ماه اوت سفیر ایران را اخراج کرده و اعلام کرده بود که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از طریق واسطه‌ها دو حمله یهودی‌ستیزانه را در این کشور سازمان‌دهی کرده است. بیشتر بخوانید: ارائه لایحه‌ای به پارلمان استرالیا برای تروریستی شناختن سپاه پاسداران او گفت: «ایران به‌طور خاص استرالیا را هدف قرار نداده است؛ موج تابستانی یهودی‌ستیزی بخشی از تلاش جهانی این کشور برای برانگیختن نفرت علیه جامعه یهودی و تشدید شکاف‌ها بود.» برگس افزود که این تلاش‌ها تنها "تأثیر محدودی" داشته و نظام رفاهی، رأی‌گیری اجباری و ثبات اقتصادی در استرالیا از گسترش افراط‌گرایی جلوگیری کرده است. هشدار درباره تشدید خشونت و خطر ترور او هشدار داد که الگوریتم‌های شبکه‌های اجتماعی به تشدید افراط‌گرایی و افزایش خطر خشونت دامن می‌زنند، اما در نهایت این انسان‌ها هستند که محتوا را تولید کرده و به آن عمل می‌کنند. برگس گفت: «نگرانم که ما در حال ایجاد نوعی چرخه خشم و نفرت واقعی باشیم که در آن نارضایتی، تعصب و قطبی‌سازی به خودی خود تداوم یابد.» دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید رئیس سازمان اطلاعات و امنیت استرالیا همچنین فاش کرد که "احتمال واقعی" وجود دارد که یک دولت خارجی برای ترور مخالفان در خاک استرالیا اقدام کند. او افزود: «ما بر این باوریم که دست‌کم سه کشور توانایی و تمایل انجام عملیات مرگبار در استرالیا را دارند.»

سی سال پس از ترور اسحاق رابین در میدان پادشاهان دیروز و "رابین" امروز در تل‌آویو، هنوز سایه فقدان او بر اسرائیل سنگینی می‌کند؛ مردی که از دل جنگ برخاست، به صلح ایمان آورد، و بهایش را با جان خود پرداخت.سی سال از شب چهارم نوامبر ۱۹۹۵ می‌گذرد؛ شبی که دو گلوله در میدان پادشاهان تل‌آویو شلیک شد و پیش از آنکه پیکر نخست‌وزیری را در هم بشکند، امید نسلی از اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها را هدف گرفت. اسحاق رابین، سرباز پیری که در جنگ‌های بزرگ خاورمیانه آزموده شده بود، در واپسین لحظه زندگی‌اش از صحنه‌ای پایین آمد که بر آن از ترجیح راه صلح بر مسیر جنگ سخن گفته بود. چند دقیقه بعد، ایگال عمیر، دانشجویی جوان، بنیادگرایی مذهبی، دو تیر به سوی او شلیک کرد؛ تیرهایی که پیش از رابین، قلب دموکراسی اسرائیل را شکافت. جنگنده‌ای که صلح را برگزید رابین، که زمانی گفت «ما همگان اشک‌هایی یکسان را گریه می‌کنیم، به خصومتی مشابه نفرت می‌ورزیم و برای آشتی دعا می‌کنیم. صلح مرز نمی‌شناسد»، از نسلی بود که اسرائیل را از دل آتش و آهن ساخت. این زاده اورشلیم در سال ۱۹۲۲ و پرورش‌یافته در جنبش چپ استقلال‌طلب یهودی، از جوانی در صفوف پالماخ، واحد نخبه شبه‌نظامیان یهودی، جنگیده بود. او در ۱۹۶۷ به عنوان رئیس ستاد کل ارتش، رهبری جنگ شش‌روزه را بر عهده داشت و از فاتحان اورشلیم شرقی و کرانه باختری به شمار می‌رفت. اما همین مرد، سال‌ها بعد، به این نتیجه رسید که پیروزی نظامی صلح نمی‌‌آورد. از جنگ‌های پی‌درپی آموخته بود که امنیت حقیقی، نه از لوله تفنگ، که از اعتماد و گفت‌وگو زاده می‌شود. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله پس از خدمت به عنوان سفیر در واشنگتن و وزیر کار، در ۱۹۷۴ به نخست‌وزیری رسید؛ اولین نخست‌وزیر اسرائیلی که در خود این کشور به دنیا آمده بود. در دوران او بود که پایه‌های توافق با مصر گذاشته شد؛ توافقی که چند سال بعد به پیمان صلحی تاریخی میان دو کشور انجامید. در دهه نود، در بازگشت دوباره‌اش به قدرت، بار دیگر در برابر تقدیر ایستاد و عزم آن کرد که یکی از دشوارترین مسیرهای تاریخ اسرائیل را بپیماید؛ راه گفت‌وگو با فلسطینیان. از اسلو تا ترور؛ صعود و سقوط یک رؤیا تاریخ خاورمیانه به‌ندرت لحظاتی چنین شکننده و امیدبخش دیده است. در سال ۱۹۹۳، پس از مذاکرات محرمانه در نروژ، توافق اسلو به امضا رسید. برای نخستین بار فلسطینی‌ها دولت اسرائیل را به رسمیت شناختند و اسرائیل "سازمان آزادی‌بخش فلسطین" را به عنوان نماینده فلسطینیان پذیرفت. یک سال بعد، رابین، شیمون پرز و یاسر عرفات در اسلو نوبل صلح گرفتند، و تصویر دست دادن او با عرفات در فضای باز مقابل کاخ سفید، نمادی از امید و شهامت سیاسی شد. در همان سال‌ها پیمان صلح با اردن نیز امضا شده بود و آینده‌ای درخشان در افق می‌درخشید؛ آینده‌ای که قرار بود با خودگردانی فلسطینیان در غزه و کرانه باختری و مذاکرات نهایی، رؤیای تشکیل دو کشور مستقل را محقق کند. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید اما همان‌گونه که موشه تسیمرمن، استاد بازنشسته تاریخ مدرن در دانشگاه عبری اورشلیم، در مقاله‌ای برای هفته‌نامه آلمانی "دی سایت" یادآور می‌شود، با کشته شدن رابین، نه فقط یک انسان، که روح روند صلح نیز از میان رفت. تسیمرمن تأکید می‌کند که هیچ‌گاه، نه پیش از دهه نود و نه پس از آن، خاورمیانه تا این اندازه به صلح نزدیک نشده بود. به باور او، رابین می‌دانست خطر در کمین است؛ حملات خونین گروه‌های افراطی همچون حماس و جهاد اسلامی در آن زمان، حمایت جامعه اسرائیلی از روند صلح اسلو را متزلزل کرده بود. او گاه حتی به ابزارهای سخت متوسل شد تا شاید آنچه را "فرصتی تاریخی برای صلح" می‌دانست، حفظ کند. با این همه، دشمن اصلی صلح از درون برخاست؛ از دل جامعه‌ای که رابین در آن رشد کرده و برای موجودیت‌اش جنگیده بود. ترور رابین شوک زلزله‌واری بود که پایه‌های اسرائیل را لرزاند. رووین ریولین، رئیس جمهوری اسرائیل در دهه‌های بعد، آن را "حمله‌ای به دموکراسی" در این کشور خواند. قاتل پیش از اقدام‌اش برای توجیه مذهبی قتل، به خاخامی از جنبش شهرک‌سازی رجوع کرده بود. از نگاه او رابین خائن بود، زیرا خاک مقدس را در برابر وعده صلح تسلیم می‌کرد. اما همان‌گونه که یوسی بیلین، همراه دیرین رابین و از طراحان اصلی توافق اسلو، می‌گوید: «او نمی‌خواست برای صلح بمیرد، اما حس می‌کرد که شاید مرگ بهایی باشد که باید برای تغییر سرنوشت کشورش به سوی آینده‌ای بهتر بپردازد.» میراث اسحاق در میدان رابین امروز سه‌شنبه ۴ نوامبر (۱۳ آبان) در مراسم بزرگداشت سی‌سالگی ترور رابین، بیش از صد هزار نفر در تل‌آویو گرد آمدند؛ برای همان کسی که ملک حسین اردن "سرباز صلح" خوانده و حسنی مبارک مصر "قهرمان شهید صلح" نامیده بود. بر همان میدانی که نام او را بر خود دارد، از نسلی سخن گفته شد که هنوز رؤیای رابین را در سر دارد. اما غیبت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر کنونی، که آن زمان از مخالفان سرسخت سیاست‌های صلح رابین بود، خود نشانه‌ای از گسست عمیق جامعه اسرائیل است. یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون، در همین مراسم دولت کنونی را متهم کرد که «به نام یهودیت خشونت را توجیه می‌کند». در میان حاضران، زنی با چشمانی اشک‌بار از شوهرش یاد می‌کرد که به عنوان پلیس رابین را پس از شلیک گلوله‌ها به بیمارستان رسانده بود. او گفت: «همه چیز همان‌طور مانده است؛ جامعه قطبی شده و خشونت ادامه دارد. اما اگر امید به تغییر را از دست بدهیم، دیگر چیزی برای زیستن نداریم.» در ازدحام جمعیت پلاکاردهایی دیده می‌شد با شعار «فراموش نمی‌کنیم، نمی‌بخشیم.» یکی از شرکت‌کنندگان می‌گفت: «رابین در مسیر صلح کشته شد، اما قاتل‌اش در مسیر نفرتی گام برداشت که هنوز ادامه دارد.» این جمله تلخ‌ترین تفسیر سه دهه گذشته است؛ نفرتی که آن شب شعله گرفت، به شکلی دیگر ادامه یافت. دولت‌های راست‌گرا از آن پس پیوسته بر شهرک‌سازی افزودند و رؤیای دولت فلسطینی را رسماً "مرده" اعلام کردند. همان فضای افراطی ایدئولوژیکی که ایگال عمیر از آن برخاست، امروز در سیاست رسمی اسرائیل صاحب‌نفوذ شده است. گلوله مرگ و جسارت صلح رابین خود در آخرین سخنرانی‌اش از "فرصت بزرگ صلح" سخن گفت، اما این فرصت با مرگ او از میان رفت. او به عنوان کهنه‌سرباز گروه ضربت می‌دانست که امنیت تنها با قدرت نظامی پایدار نمی‌ماند. به همین خاطر گفت: «من ۲۷ سال سرباز بودم. تا زمانی که هیچ امیدی به صلح نبود، جنگیدم. اکنون باور دارم که فرصتی برای صلح وجود دارد؛ فرصتی بزرگ.» به گفته بیلین: «رابین نه فعال صلح بود و نه رمانتیک؛ او خود را "آقای امنیت" می‌نامید و می‌گفت صلح و امنیت دو چهره یک حقیقت‌اند.» شاید همین درک واقع‌گرایانه بود که او را از سیاستمداران امروز متمایز می‌کرد؛ جسارت در مخالفت با جنگ، بی‌هراس از مواجه شدن با اتهام ضعف! سی سال پس از آن شب، هنوز بسیاری از اسرائیلی‌ها احساس می‌کنند که با مرگ رابین چیزی در صحنه ملی‌شان، همچون باور به امکان گفت‌وگو، به اخلاق در سیاست، به آینده‌ای مشترک میان دو ملت، کشته شده است. از نظر تسیمرمن نیز ترور رابین رؤیای صلح را در اسرائیل به محاکمه کشید. اما به گفته این استاد تاریخ، تا زمانی که آن رؤیا در حافظه جمعی زنده است، هنوز امکانی برای بازسازی وجود دارد. شاید یاد رابین، در میان موج‌های خشم و ناامیدی امروز، آخرین نشانه آن امکان باشد. در جهانی که در آن، نفرت هنوز هواخواهان بسیاری دارد، نام و یاد اسحاق رابین تنها خاطره‌ای تاریخی نیست؛ هشداری است که می‌گوید، بی‌جسارت صلح، دموکراسی نیز در تیررس مرگ خواهد بود.

تایمز اسرائیل گزارش داده که نیروهای امنیتی این کشور، اقداماتی جدی در راستای اخلال در زنجیره تامین پهپادهای ساخت ایران انجام داده‌اند. این اقدامات، رهگیری محموله‌ها و اخلال در عبورهای ترانزیتی از آفریقا را شامل می‌شود.روزنامه تایمز اسرائیل با انتشار گزارشی به پیشرفت‌های اخیر دریایی و اطلاعاتی اسرائیل در ردیابی و رهگیری محموله‌ها و اخلال در عبورهای ترانزیتی پهپادهای ساخت ایران از آفریقا پرداخته است. تایمز اسرائیل در این گزارش می‌نویسد، نیروهای امنیتی اسرائیل با تکیه بر راهبرد بازدارندگی، اقداماتی جدی در راستای اخلال در زنجیره تامین پهپادهای ساخت ایران انجام داده‌اند. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله بر اساس این گزارش، هدف از این اقدامات، قطع جریان زنجیره تامین ساخت پهپاد ایران است و اسرائیل در واقع ستون فقرات لجستیکی برنامه هواپیمای بدون سرنشین ایران را که از میان آفریقا عبور می‌کند هدف قرار داده ‌است. این گزارش با اشاره به این که "اکوسیستم پهپادی ایران یک کارخانه منفرد نیست که در جایی پنهان ‌شده باشد"، می‌نویسد: «این یک شبکه تدارکاتی گسترده و وابسته به قطعات جهانی و مسیرهای مخفیانه تحویل است.» پیش از این گزارشی در سال ۲۰۲۵ حاکی از آن بود که حوثی‌های یمن، بین سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۴، تعداد ۳۸۸ حمله با سامانه‌های هواپیمای بدون سرنشین انجام داده بودند. همچنین گفته شد که ساخت این سامانه‌ها به قطعاتی تکیه داشت که منشاء آن‌ها ایران بود ولی در خارج مونتاژ شده بودند. بیشتر بخوانید: استفاده ونزوئلا از پهپاد‌های طراحی ایرانی در تنش با آمریکا در همان زمان، وزارت بازرگانی ایالات متحده آمریکا، تعداد ۱۵ شرکت چینی را به دلیل مشارکت در تامین قطعات الکترونیکی تحریم کرد. این قطعات الکترونیکی منشاء آمریکایی داشتند و در پهپادهای ایرانی که توسط اسرائیل و دولت‌های دیگر ضبط شده بودند، از آن‌ها استفاده شده بود. این گزارش با بیان این که بازدارندگی اصولا بر مبنای "تهدید" و "تحمیل هزینه" تمرکز دارد، می‌نویسد که اقدام اسرائیل، یک پایه سوم را نیز برای بازدارندگی نشان می‌دهد: بازدارندگی از طریق ایجاد اخلال، که بر اساس آن، توانایی دشمن برای به میدان آوردن سامانه‌های رزمی او، پیش از آن که آن‌ها را به دست بیاورد، تضعیف می‌شود. اسرائیل نمی‌تواند همه پهپادهای پرتاب‌شده را متوقف کند پهپادهای انتحاری یا اصطلاحا پرسه‌زن شاهد ۱۳۶ (و گونه‌های مختلف آن)، بخشی از راهبرد تهاجمی جمهوری اسلامی است که بر مبنای آن، پهپادها را ارزان و به صورت انبوه تولید می‌کند. بر اساس این گزارش، منشاء غربی قطعات ساخت این پهپادها مشخص و قابل ردیابی است. اسرائیل اکنون با اخلال در نقاط تخلیه و بارگیری و ترانزیت مستقر در آفریقا و شبکه‌های تامین‌کننده پهپادهای ایران، پیش‌دستی کرده و این توانایی ایران را تضعیف کرده است. این گزارش با اشاره با این که روسیه برای ساخت پهپادهای خود به فناوری ایران متکی بود، می‌افزاید، این نشان می‌دهد که مدل اخلالی که اسرائیل در پیش گرفت، مهم و کارآمد است. "ایران کیت‌ها و قطعات پهپاد را می‌فرستاد، بخشی از این قطعات از مسیر آفریقا و آسیا تهیه می‌شدند و سپس این کیت‌ها در اروپا و آفریقا مونتاژ می‌شدند." به عبارت دیگر، زنجیره تامین و مونتاژ ایران، فقط در خاورمیانه نبود. از این رو، به گفته نویسنده این مقاله، قطع زنجیره بین این مراکز برای مهار گسترش جهانی پهپادهای ساخت ایران اهمیت دارد. این گزارش در ادامه با بیان این که اسرائیل نمی‌تواند هر حمله پهپادی پرتاب‌شده به سمت خود را متوقف کند، می‌افزاید، چنین چیزی ممکن نیست اما اسرائیل در عین حال می‌تواند استمرار چنین حملاتی را برای ایران "بسیار سخت‌تر کند." در نتیجه، اگر کارخانه‌های پهپادی ایران سر جای خود بمانند اما قطعات نتوانند به آن برسند، معادله بازدارندگی دوباره تغییر می‌کند. به بیان دیگر سیاست بازدارندگی اسرائیل در این زمینه اکنون بر این محور استوار است: هزینه این کار را برای ایران افزایش دهید، چرخه تامین را به تاخیر بیندازید و تهران را مجبور به وارد شدن به دفتر حساب لجستیکی کنید که توان پرداخت آن را ندارد. بیشتر بخوانید: نمایش پهپاد "شاهد روسی"؛ ایران سفیر لهستان را احضار کرد نویسنده گزارش با اشاره به این که البته این اقدام، خطرات خاص خودش را دارد می‌نویسد که کشورهای ساحلی آفریقا، نقاط ضعیفی در زنجیره تامین محسوب می‌شوند، و ایران اکنون احتمالا مسیرهای خود را تغییر خواهد داد. مثلا به‌جای ارسال مستقیم، از شرکت‌های ظاهرا غیرنظامی، افراد واسطه، مونتاژ قطعات در همان کشورها یا ارسال محموله‌های خیلی کوچک استفاده می‌کند. گزارش تایمز اسرائیل در ادامه با اشاره به این که "آفریقا به میدان نبرد بعدی بر سر زنجیره تامین تبدیل خواهد شد" می‌نویسد که اسرائیل شاید بتواند این مسیرها را مختل کند، اما حفظ کنترل اطلاعاتی و دریایی و دیپلماتیک، در آن گستره وسیع مورد نیاز برای ایران، کار بسیار سختی است. به عبارت دیگر، اسرائیل برای موفق شدن در این کار، باید شبکه خیلی بزرگی را زیر نظر بگیرد و کنترل کند، چرا که ایران عملا به حجم بزرگی از قطعات و مسیرها نیاز دارد. از دیگر سو، بازدارندگی از طریق اقدامات تنبیهی یعنی حمله‌های غافلگیرکننده، با بازدارندگی از طریق "اخلال در تدارکات"، تکمیل می‌شود. اسرائیل این روش را پیش گرفته است و هدف آن در حال حاضر، صرفا سرنگونی پهپادها نیست، بلکه هدف این است که از ساخته شدن آن‌ها جلوگیری کند. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید این گزارش می‌افزاید مقابله با هواپیمای بدون سرنشین، صرفا بحث بر سر کلاهک‌های انفجاری یا بدنه آن‌‌ها نیست. بلکه بردهای مدار چاپی ارسال‌شده از آفریقا، ریزپردازنده‌هایی که در پهپادها وجود دارند، و فهرست‌ پنهانی از مسیرهای طولانی دریایی را شامل می‌شود. نویسنده گزارش تایمز اسرائیل می‌نویسد، که اسرائیل در حال جنگیدن با پهپادهای دیروز نیست، بلکه در حال جنگیدن با پهپادهای ساخته نشده برای فردا است.

کارزار داغ انتخاب شهردار نیویورک در حالی ادامه دارد که به نظر می‌رسد زهران ممدانی ۳۴ ساله، نامزد دموکرات چپ‌گرای مسلمان پیشتاز است. همزمان ترامپ تهدید کرده که در صورت پیروزی او، بودجه فدرال نیویورک را محدود خواهد کرد.در محله آستوریا در شمال غربی منطقه کویینز شهر نیویورک آمریکا، همه چیز به سود زهران ممدانی ۳۴ ساله، نامزد دموکرات چپ‌گرای مسلمان به نظر می‌رسد و هیجان انتخاباتی شگفت‌انگیزی در جریان است. گروه‌های دانش‌آموزی با پوسترهای انتخاباتی ممدانی در خیابان‌ها تردد می‌کنند. حامیان و هواداران دیگر او هم با رنگ‌های انتخاباتی شعارهای ممدانی را روی پیاده‌رو نقاشی می‌کنند: «رشد اجاره‌ها را متوقف کنید» یا «اتوبوس‌ها را مجانی کنید». اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله یکی از شهروندان این منطقه به خبرنگار ARD آلمان در نیوریورک می‌گوید: «من سیاست ممدانی مبنی بر این که زندگی در این شهر باید جوری باشد که بشود از پس آن برآمد، دوست دارم.» برای این شهروند، وعده انتخاباتی ممدانی مبنی بر رایگان شدن اتوبوس‌ها مهم است. او به وعده مراقبت رایگان از کودک اشاره می‌کند و آرزو می‌کند این وعده برای خودش و همسایگانش محقق شود. بیشتر بخوانید: حکم دادگاه‌های آمریکا در مخالفت با لغو برنامه کوپن غذا تب انتخاباتی اما بخش‌های دیگر شهر را نیز فرا گرفته است. حدود ۷۴۰ هزار نفر، پیش از روز اصلی انتخابات در "رای‌گیری زودهنگام" رای خود را به صندوق انداخته‌‌اند که این میزان، تقریبا پنج بار بیشتر از انتخابات گذشته شهرداری نیویورک محسوب می‌شود. برخی شهروندان هوادار ممدانی چشم‌انداز مثبتی برای شهر خود می‌بینند. در کارزار انتخاباتی ممدانی وعده داده شده که نیویورک‌سیتی، به مکانی تبدیل شود که هر کسی که در آن ساکن است بتواند زندگی با کرامت داشته باشد. افزایش مالیات ثروتمندان و شرکت‌ها؛ وعده‌های سوسیالیستی ممدانی به جناح چپ حزب دموکرات تعلق دارد. او خود را سوسیالیست می‌نامد و ترجیح می‌دهد که وعده‌های انتخاباتی خود را روی افزایش مالیات برای ثروتمندان و شرکت‌ها متمرکز کند. با این حال، او برای تحقق چنین وعده‌ای به حمایت فرماندار ایالت نیویورک نیاز دارد. برخی اما چنین چیزی را غیرممکن می‌دانند و بر این باورند که فرماندار و کارکنان او، در سال آینده دوباره انتخاب خواهند شد. از این رو هیچ‌کس پیش از آن نمی‌خواهد مالیات‌ها را افزایش دهد. مشکل دیگر بر سر راه تحقق وعده‌های انتخاباتی ممدانی، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکاست. از نظر ترامپ، ممدانی یک کمونیست است. بیشتر بخوانید: اعمال محدودیت‌های تازه برای خبرنگاران در کاخ سفید ترامپ در آستانه انتخابات شهرداری نیویورک، در رسانه اجتماعی خود، تروث‌سوشال نوشت، در صورت پیروزی زهران ممدانی در انتخابات شهرداری نیویورک که روز سه‌شنبه ۴ نوامبر برگزار می‌شود، بودجه فدرال نیویورک را محدود خواهد کرد. رئیس‌جمهور آمریکا در پیام خود نوشت: «در صورت پیروزی ممدانی، بعید است بودجه فدرالی بیش از حداقل میزان لازم را برای نیویورک اختصاص دهم.» ترامپ همچنین پیش از این در یک مصاحبه تلویزیونی با شبکه سی‌بی‌اِس که روز یکشنبه پخش شد، گفته بود: «این برای من به عنوان رئیس‌جمهور دشوار خواهد بود که پول زیادی به نیویورک بدهم. چرا که وقتی شهر توسط یک کمونیست اداره شود، آنگاه شما همه پولی را که آنجا می‌فرستید هدر می‌دهید.» ممدانی در شرایطی وارد میدان رقابت شده که در سوی دیگر، کورتیس اسلیوا، نامزد جمهوری‌خواه و نیز اندرو کوئومو، فرماندار پیشین ایالت نیویورک قرار دارند. کوئومو که اصولا یک کاندیدای میانه‌رو به شمار می‌رود در سال ۲۰۲۱ در پی طرح اتهام‌های آزار جنسی از مقام فرمانداری نیویورک کناره‌گیری کرده بود. اما اینک در جایگاه دوم نظرسنجی‌ها قرار دارد. اینک به نظر می‌رسد زهران ممدانی متولد اوگاندا و با تبار هندی، ممکن است نخستین شهردار مسلمان این شهر شود. مادر ممدانی یک فیلمساز سرشناس هندی-آمریکایی و پدرش یک استاد دانشگاه اوگاندایی با اصالت هندی بوده‌اند. خانواده ممدانی زمانی که او فقط پنج سال داشت مدتی به آفریقای جنوبی مهاجرت کردند و در نهایت از نیویورک سردرآوردند. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید با توجه به این که میلیاردرهای بانفوذ، کوئومو را با کمک‌های بزرگ انتخاباتی حمایت می‌کنند اما سرنوشت انتخابات هنوز مشخص نیست. اگر ممدانی این انتخابات را ببرد، این امر می‌تواند در میان دموکرات‌ها هم بحث‌برانگیز باشد. به عبارت دیگر، جناح چپ این حزب می‌تواند در مبارزه علیه پوپولیسم راست‌گرایانه ترامپ برجسته شود و موضوعاتی مانند هزینه‌های زندگی یا بی‌عدالتی اجتماعی نیز می‌توانند در انتخابات بعدی برای دموکرات‌ها در مرکز توجه قرار گیرند.

سسیل کوهلر و ژاک پاریس، دو شهروند فرانسوی که بیش از سه سال در ایران در زندان بودند، آزاد شدند و به گفته امانوئل مکرون "در راه سفارت فرانسه در تهران" هستند.خبرگاه دویچه وله فارسی مجموعه‌ای خبری از موضوعات و تحولات روز ایران، منطقه، آلمان و جهان در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، ورزشی و غیره است. در "خبرگاه" می‌توانید رویدادهای متنوع را به شکلی کوتاه و فشرده دنبال کنید. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید دو شهروند فرانسوی که بیش از سه سال در ایران در زندان بودند، آزاد شدند سسیل کوهلر و ژاک پاریس، دو شهروند فرانسوی که بیش از سه سال در ایران در زندان بودند، آزاد شدند و به گفته امانوئل مکرون "در راه سفارت فرانسه در تهران" هستند. این زوج پیش از این از سوی دستگاه قضائی جمهوری اسلامی به مجموعا ۶۳ سال زندان محکوم شده‌ بودند. سسیل کوهلر ۴۱ ساله و همسرش، ژاک پاریس۷۲ ساله که در ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ (۷ مه ۲۰۲۲) در آخرین روز سفر توریستی‌شان به ایران بازداشت شده بودند، حالا پس از سه سال از زندان اوین آزاد شدند. بیشتر اخباری از مبادله این دو شهروند فرانسوی با یک زندانی ایرانی در فرانسه به نام مهدیه اسفندیاری منتشر شده بود. مهدیه اسفندیاری، تبعه ایرانی در فرانسه به اتهام "ترویج تروریسم در شبکه‌های اجتماعی" بازداشت شدە است. جمهوری اسلامی این اتهام را "ناعادلانه" خوانده و خواستار آزادی او شده است. خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضائیه کمتر از یک ماه پیش اعلام کرد، دادگاه انقلاب این دو شهروند فرانسوی را به اتهام "کار با سازمان اطلاعاتی فرانسه" و "همکاری با اسرائیل" به مجموعا ۶۳ سال زندان محکوم کرده است؛ حکم کم‌سابقه ای که با واکنش تند وزارت خارجه فرانسه روبه‌رو شد. حالا اما امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه خبر آزادی این دو شهروند فرانسوری را تایید کرده و با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «سسیل کوهلر و ژاک پاریس که به مدت سه سال در ایران بازداشت بودند، از زندان اوین آزاد شده‌اند و در راه سفارت فرانسه در تهران هستند. از این نخستین گام استقبال می‌کنم و گفت‌وگوها ادامه دارد تا بازگشت آنها به فرانسه در سریع‌ترین زمان ممکن فراهم شود.» خانواده‌های سسیل کوهلر و ژاک پاریس اخیرا از ناامیدی شدید این دو زندانی در ایران خبر داده و در یک کنفراس خبری اعلام کرده بودند: «آنها برای اولین بار گفتند که دیگر نمی‌توانند بیشتر از این تحمل کنند.» راه‌اندازی شبکه تلویزیونی عبری‌ در صداوسیمای جمهوری اسلامی طبق گزارش رسانه‌های داخلی در ایران، شورای عالی انقلاب فرهنگی جمهوری اسلامی با تصویب مصوبه‌ای جدید، سازمان صداوسیمای ایران را مأمور راه‌اندازی شبکه‌ای تلویزیونی به زبان عبری کرد. هدف از این اقدام، واکنش رسانه‌ای به آنچه "تبلیغات اسرائیل و رسانه‌های وابسته به آن" عنوان شده، اعلام شده است. ینا بر گزارش‌ها، این مصوبه با عنوان "سیاست‌ها و اقدامات ملی فرهنگی، اجتماعی، رسانه‌ای، علمی و فناوری ناظر به وضعیت کشور در شرایط ویژه" در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی به ریاست مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور و رئیس شورا، به تصویب رسیده است. در متن مصوبه تأکید شده است که تأسیس این شبکه بین‌المللی با هدف "ایجاد کنش و واکنش مؤثر در برابر جریان‌های رسانه‌ای اسرائیل و هم‌پیمانان آن" صورت می‌گیرد. یر اساس ماده چهار این مصوبه، همچنین مقرر شده است که "اساتید و پژوهشگران در حوزه‌های مرتبط، در جهت پاسخ‌گویی به نیازهای امنیتی و نظامی کشور هدایت شوند." هشدار: "خیانت به زنان و دختران" در سیاست آلمان در قبال طالبان بیش از ۱۲ سازمان حقوق بشری از دولت آلمان خواستند هرگونه مشروعیت‌بخشی به طالبان را قاطعانه رد کند. در نامه‌ای سرگشاده، آن‌ها هشدار دادند که پذیرش نمایندگان طالبان به‌عنوان دیپلمات، "پیامی خطرناک" است. این سازمان‌ها در نامه‌ای مشترک از دولت آلمان خواستند هرگونه به‌رسمیت‌شناختن حکومت طالبان در افغانستان را صراحتاً رد کرده و منتفی بدانند. در این نامه که روز سه‌شنبه ۴ نوامبر (۱۳ آبان) خطاب به فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان، یوهان واده‌فول، وزیر امور خارجه و الکساندر دوبرینت، وزیر کشور ارسال شده، پذیرش دو نماینده طالبان به‌عنوان دیپلمات، "نشانه‌ای هشداردهنده" دانسته شده است. در این بیانیه تأکید شده است که چنین اقدامی به‌منزله اعطای مشروعیت و مصونیت به رژیمی است که "به‌صورت غیرقانونی و با توسل به خشونت قدرت را به‌دست گرفته و به‌طور مداوم اصول بین‌المللی حقوق بشر را نقض می‌کند." در ادامه آمده است: «هرگونه مشروعیت‌بخشی به حکومت دفاکتوی طالبان، خیانتی به دختران، زنان و گروه‌های به‌حاشیه‌رانده‌شده در افغانستان و تقویت‌کننده نظام مردسالار حاکم در این کشور است.» دولت فدرال آلمان در ماه‌های اخیر اعلام کرده است که قصد دارد روند اخراج شهروندان افغان مجرم را تسهیل کند و در همین راستا گفت‌وگوهایی در کابل با مقامات طالبان در سطوح غیردیپلماتیک انجام داده است. آتش‌سوزی در پالایشگاه نفت پارسیان ایوانکی؛ یک کشته و سه زخمی بر اساس گزارش رسانه‌های داخلی در ایران، در پی وقوع آتش‌سوزی در پالایشگاه نفت پارسیان در شهرک صنعتی جنت‌آباد ایوانکی، یک نفر جان خود را از دست داد و سه نفر دیگر مجروح شدند. در همین حال مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر استان سمنان اعلام کرد که عملیات اطفای حریق همچنان ادامه دارد. بر اساس گزارش‌ها، این حادثه صبح روز دوشنبه ۱۲ آبان در شرکت پالایش نفت پارسیان ایوانکی رخ داد و بلافاصله تیم‌های امداد و آتش‌نشانی به محل اعزام شدند. محمدرضا نوری، مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر استان سمنان، در گفت‌وگو با رسانه‌ها تأیید کرد که در این حادثه یک نفر جان باخته و سه نفر دیگر دچار مصدومیت شده‌اند. او اضافه کرد که عملیات مهار آتش هنوز به پایان نرسیده است و نیروهای امدادی و آتش‌نشانی همچنان در محل حضور دارند تا از گسترش آتش جلوگیری کنند. مقامات محلی تاکنون درباره علت وقوع حادثه اظهارنظر نکرده‌اند و بررسی‌های کارشناسی برای مشخص شدن دلایل این آتش‌سوزی ادامه دارد. دیک چینی، معاون پیشین ریاست جمهوری آمریکا درگذشت دیک چینی، سیاستمدار آمریکایی و معاون جرج دبلیو بوش (پسر)، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا در سن ۸۴ سالگی درگذشت. او در بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹ میلادی در این مقام فعالیت داشت. چینی در دوران ریاست جمهوری بوش (پدر) نیز فعالیت داشت و ریاست وزارت دفاع را عهده‌دار بود. فعالیت دیک چینی در مقام وزیر دفاع ایالات متحده به سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ میلادی برمی‌گردد. جنگ اول عراق در دوران فعالیت او در پنتاگون و همچنین فاجعه تروریستی ۱۱ سپتامبر در دوران فعالیت او در مقام معاون رئیس‌جمهور اتفاق افتادند. پرو مناسبات دیپلماتیک خود با مکزیک را قطع کرد دولت پرو از قطع روابط دیپلماتیک خود با مکزیک خبر داده است. پرو اعلام کرد که در پی تصمیم دولت مکزیک برای اعطای پناهندگی سیاسی به بتسی چاوز، نخست‌وزیر پیشین پرو که به اتهام "شورش" تحت تعقیب قضایی است، دست به این اقدام زده است. به گزارش خبرگزاری رویترز، هوگو د زلا، وزیر امور خارجه پرو اقدام مکزیک به اعطای پناهندگی را "غیردوستانه" خوانده و ضمن اشاره به "مداخله مکرر رؤسای کنونی و پیشین مکزیک در مسایل داخلی پرو" گفت که کشورش تصمیم به قطع روابط دیپلماتیک با پرو گرفته است. بتسی چاوز ۳۶ ساله به عنوان نخست وزیر پرو در نوامبر ۲۰۲۲ انتخاب شد و در ماه دسامبر همان سال به دنبال بحران سیاسی شدید در کشور استعفا داد. مقامات قضایی پرو پدرو کاستیلو، رئیس جمهور سابق این کشور را به توطئه‌چینی علیه کشور به دلیل تلاش برای انحلال کنگره در دسامبر ۲۰۲۲ متهم کردند و بتسی چاوز نیز با اتهامات جنایی در همین خصوص روبرو شد. طبق اعلام دادستانی کل پرو، چاوز به‌عنوان همدست کاستیلو، به اتهام "شورش علیه دولت" تحت پیگرد قرار دارد و دادستانی خواستار صدور حکم تا ۲۵ سال زندان برای او شده است. استقبال فیفا از حضور تماشاگران زن در یک مسابقه فوتبال در ایران جیانی اینفانتینو، رئیس فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا)، از حضور زنان در یکی از مسابقات فوتبال در ایران به‌عنوان "پیشرفتی امیدبخش" یاد کرده است. او در پیامی در شبکه‌های اجتماعی نوشت که از دیدن زنان و دخترانی که روز یکشنبه ۱۱ آبان در مسابقه جام حذفی در شهر مشهد حضور داشتند "بسیار خوشحال" شده است. با این حال، سازمان حقوق بشری "استادیوم‌های باز" (Open Stadiums) اعلام کرده که تنها شمار محدودی از زنان اجازه ورود به ورزشگاه را داشته‌اند و یادآور شد، این همان ورزشگاهی است که در سال ۲۰۲۲ زنان با خشونت از ورود به آن برای تماشای یک بازی مقدماتی جام جهانی منع شده بودند. از زمان انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، زنان در ایران جز در موارد استثنایی از تماشای مسابقات مردان منع شده‌اند. فیفا در سال‌های گذشته بارها به دلیل تبعیض علیه زنان در ورزشگاه‌های ایران تحت فشار نهادهای حقوق بشری و گروه‌های طرفدار برابری جنسیتی بوده است تا در صورت ادامه ممنوعیت، فدراسیون فوتبال ایران را از رقابت‌های جهانی محروم کند. صدراعظم آلمان خواستار از سرگیری اخراج پناهجویان سوری شد فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان، گفته است زمان آن رسیده که پناهجویان سوری به کشورشان بازگردند. او در سفرش به شهر هوسوم گفت که "جنگ داخلی در سوریه پایان یافته" و دیگر دلیلی برای ماندن سوری‌ها در آلمان وجود ندارد. مرتس افزود، بسیاری از پناهجویان "احتمالا مایل‌اند داوطلبانه بازگردند و در بازسازی کشورشان کمک کنند"، اما اگر کسی از بازگشت خودداری کند، دولت آلمان می‌تواند او را "قانونا" اخراج کند. این سخنان در حالی مطرح شده است که یوهان واده‌فول، وزیر خارجه آلمان، پس از بازدید از سوریه گفته بود شرایط آن کشور هنوز برای بازگشت امن و انسانی پناهجویان مناسب نیست. در هفته‌های اخیر، چندین چهره سیاسی دیگر از هم حزبی‌های مرتس نیز از ایده بازگرداندن پناهجویان سوری دفاع کرده‌اند و آن را بخشی از توافق سیاسی دولت دانسته‌اند. بیشتر بخوانید: وزیر کشور آلمان مجددا بر بازگرداندن پناهجویان سوری تأکید کرد با این حال، نهادهای حقوق بشری و سازمان ملل متحد می‌گویند در بخش‌هایی از سوریه هنوز خطر بازداشت، شکنجه و بی‌ثباتی گسترده وجود دارد. این نگرانی‌ها باعث شده سخنان مرتس با واکنش‌های تند از سوی مدافعان حقوق پناهجویان روبه‌رو شود، که آن را "غیرواقع‌بینانه و غیرانسانی" توصیف کرده‌اند. بازداشت دو جامعه‌شناس در تهران؛ سرنوشت نامعلوم شیرین کریمی و مهسا اسداله‌نژاد نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی دو جامعه‌شناس و پژوهشگر به نام‌های شیرین کریمی و مهسا اسداله‌نژاد را در تهران بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند. بر پایه گزارش سازمان حقوق بشری "هه‌نگاو"، این بازداشت‌ها صبح دوشنبه، ۱۲ آبان ۱۴۰۴ (۳ نوامبر ۲۰۲۵) انجام شده است. شیرین کریمی، ۴۲ ساله، نویسنده، مترجم و پژوهشگر، در خانه خود در تهران بازداشت شد. او کارشناسی‌ارشد جامعه‌شناسی از دانشگاه تهران دارد و مقالات و ترجمه‌های متعددی از او در نشریات و وب‌سایت‌های پژوهشی از جمله "نقد اقتصاد سیاسی" منتشر شده است. در همان روز، مهسا اسداله‌نژاد، ۳۵ ساله، جامعه‌شناس و پژوهشگر، نیز در خانه والدینش در تهران بازداشت شد. او دکترای جامعه‌شناسی سیاسی از دانشگاه تربیت مدرس دارد و رساله دکترای خود را به بررسی شکل‌گیری جمهوری اسلامی در فاصله سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۸ اختصاص داده است. منابع آگاه به هه‌نگاو گفته‌اند، نیروهای امنیتی در زمان بازداشت، خانه هر دو نفر را بازرسی و وسایل الکترونیکی و کتاب‌های آنان را ضبط کرده‌اند. در هفته‌های اخیر گزارش‌هایی از افزایش فشار بر پژوهشگران، نویسندگان و روشنفکران منتقد در ایران منتشر شده است. نیروهای امنیتی با یورش به منازل شماری از منتقدان حکومت، ضمن تفتیش و ضبط وسایل شخصی، تعدادی از آنان را بازداشت یا

نام احسان افرشته و احسان فریدی کمتر در خبرها به چشم می‌خورد. این دو جوان ۳۲ و ۲۲ ساله هردو تحصیل‌کرده رشته مهندسی هستند که یکی به اتهام "جاسوسی برای اسرائیل" و دیگری به اتهام "فساد فی‌ا‌لارض" به اعدام محکوم شده‌‌ است.روز ۱۵ مهر زندانیان سیاسی محبوس در سالن ۱۲ بند ۷ زندان اوین با مقاومت توانستند جلوی اعدام یکی از هم‌بندی‌هایشان را بگیرند. بنا به روایت رسیده از داخل زندان، در این روز ماموران قصد داشتند احسان افرشته را به زندان قزل‌حصار ببرند؛ جایی که "ایستگاه اعدام" زندانیان است اما دیگر زندانیان سیاسی از جمله رضا خندان، مصطفی تاجزاده و ابوالفضل قدیانی با اعتراض و تجمع جلوی انتقال این زندانی را گرفتند. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله هرچند این زندانیان به دلیل تلاش برای جلوگیری از اعدام هم‌بندی‌خود به مجازات "سه هفته ممنوعیت ملاقات" محکوم شدند اما احسان افرشته در اوین است و زنده و همچنان چوبه دار بر فراز سرش است. اما احسان افرشته کیست؟ اطلاعات زیادی درباره پرونده احسان افرشته در دست نیست. تنها می‌دانیم که او متولد ۱۳۷۲، فارغ‌التحصیل رشته مهندسی عمران و متخصص شبکه و IT است. او در کشور ترکیه زندگی می‌کرده و با اصرار پدر و خانواده‌اش و با قول مقامات امنیتی برای "امان دادن به او" به ایران بازمی‌گردد اما پس از بازگشت دستگیر و به اتهام جاسوسی برای اسرائیل به اعدام محکوم می‌شود. مهدی محمودیان، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی در کانال تلگرامی خود درباره این زندانی نوشته است: «احسان افرشته پیش‌تر پس از خروج از کشور و اقامت در ترکیه، زمانی که متوجه سوءاستفاده سرویس‌های خارجی از او شد، با گفت‌وگوی پدرش با نهادهای امنیتی و هماهنگی با آنان، تصمیم به بازگشت داوطلبانه به ایران گرفت. اما پس از بازگشت، در روندی قضایی به اعدام محکوم شد.» بیشتر بخوانید: موج اعتراضات به اعدام‌ها ادامه دارد دیگر هم‌بندی‌های احسان نیز از قول او نقل کرده‌اند که زمانی که در ترکیه بوده، اسرائیل به او پیشنهاد همکاری داده اما او این پیشنهادات را نپذیرفته و به هم‌بندی‌هایش گفته: «هرجور فکر کردم دیدم نمی‌توانم با آن‌ها همکاری کنم و ترجیح دادم به ایران برگردم.» پرونده احسان در دست حفاظت اطلاعات سپاه است و این نهاد دست به هرکاری زده، از اعتراف اجباری تا استفاده از تصاویر روابط خصوصی احسان برای در فشار گذاشتن او و نیز ضبط اموال و دارایی‌هایش و در تمام این مدت به او اطمینان داده شده که حداکثر حکم هفت سال زندان برایش صادر می‌شود. اما قاضی صلواتی در نهایت به اتهام جاسوسی حکم اعدام برای او صادر کرد. پدر احسان پس از شنیدن خبر صدور حکم اعدام برای او سکته کرد و جانش را از دست داد. به نوشته سایت توانا، تنها فعالیت احسان این بوده که به وب‌سایت‌هایی که قرار بوده از سوی هکرهای جمهوری اسلامی مورد حمله قرار گیرند، اطلاع‌رسانی می‌کرده است. حالا احسان افرشته در اوین است و هم‌بندی‌هایش برای تحویل دادنش به سوی چوبه دار در فشار هستند. هر زمان که او از بند خارج شود و ماموران زندان بتوانند پنهانی و دور از چشم سایر هم‌بندی‌ها، او را به قزل‌حصار منتقل کنند، احسان افرشته اعدام خواهد شد. اعدام به خاطر کوکتل مولوتفی که هرگز پرتاب نشد احسان فریدی یکی دیگر از افرادی است که نامش کمتر شنیده شده اما سایه اعدام بالای سرش است. او متولد ۱۳۸۲، زاده تبریز و دانشجوی سال دوم مهندسی صنایع در دانشگاه همین شهر است. احسان ساعت چهار صبح شب چهارشنبه‌سوری سال ۱۴۰۲ در حالی که کوکتل مولوتف همراهش بوده در سه کیلومتری دادگستری تبریز در حال رفتن در خلاف جهت این ساختمان بوده توسط ماموران کلانتری و نه وزارت اطلاعات یا سپاه پاسداران دستگیر می‌شود. ۹ روز پس از دستگیری، این جوان به قید وثیقه آزاد می‌شود. وکیلی که نخواست نامش فاش شود به دویچه‌وله گفت، همین آزاد شدن با قید وثیقه پس از ۹ روز نشان می‌دهد که اتهام او اصلا امنیتی نبوده است. اما در جریان دادگاه ورق برمی‌گردد و اتفاقاتی که سال‌های پیش در تبریز افتاده بوده به احسان نسبت داده می‌شود. بیشتر بخوانید: افزایش‌ اعدام‌ها؛ تأکید عفو بین‌الملل بر ضرورت فشار بر ایران محمود بهزادی، وکیل احسان در مصاحبه‌ای که مهرماه با سایت انصاف نیوز داشت در این باره گفت: «رئیس دادگاه از فریدی می‌خواهد برود از مکان‌ها و مراجعی که طی آن اتفاقات آسیب دیده‌اند رضایت بگیرد... فریدی در پاسخ به رئیس دادگاه می‌گوید که اصلا نمی‌داند این موارد کجای شهر هستند! به این ترتیب بحثی صورت می‌گیرد، رئیس دادگاه عصبانی می‌شود و حکم آزادی با وثیقه به بازداشت تبدیل می‌شود. عنوان اتهامی نیز از "شروع به محاربه" به "محاربه" و "مفسد فی الارض" تغییر می‌کند». وکیلی که در این باره با دویچه‌وله گفت‌وگو کرد می‌گوید، این اتفاق اصلا بی‌سابقه نیست و به کرات و در پرونده‌های گوناگون شخصا شاهد بوده که تنها جر و بحث متهم با رییس دادگاه و عصبانیت قاضی منجر به صدور احکام سنگین و قرار بازداشت شده است. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید محمود بهزادی در مصاحبه با انصاف نیوز به موارد متعدد نقض دادرسی در پرونده احسان فریدی اشاره می‌کند، از جمله این که در دادخواست، او متهم به "قصد آتش زدن دادگستری و وحشت‌پراکنی در بین مردم" شده است. در حالی که به گفته این وکیل، احسان فریدی هنگام دستگیری "اصلا در فاصله سه کیلومتری و در جهتی خلاف ساختمان دادگستری در حال حرکت بوده" و "ساعت ۴:۳۰ صبح اصلا مردم در خیابان نبوده‌اند که دچار وحشت شوند و شامل چنین حکم سنگینی شود!". محمود بهزادی در ادامه می‌گوید: «ما پرونده‌ این‌شکلی بسیار داشته‌ایم که حداکثر حکم ۵ سال حبس گرفته‌اند. این پرونده می‌توانست با یک اخطار تمام شود و این جوان به درس و دانشگاهش برسد. تازه این جوان می‌گوید، در راه زمین خاکی آن اطراف بوده که این‌ها را آنجا بیندازد.» خانواده سکوتش را شکست احسان فریدی نیز مانند بسیاری دیگر از زندانیان ناشناخته، تا زمان صدور حکم اعدام کاملا گمنام بود و علت این مسئله هم اصرار مقامات امنیتی به خانواده برای "سر و صدا نکردن" و وعده "حل شدن موضوع در آرامش" بود. این اولین بار نیست که خانواده‌های زندانیان گمنام فریب وعده‌های دروغ ماموران امنیتی را می‌خورند. محسن شکاری اولین اعدام‌شده جنبش "زن، زندگی، آزادی" قربانی همین بازی شد. تا روز اعدام او کمتر کسی نامش را شنیده بود و تقریبا هیچ جا خبری از دستگیری او نبود تا آنکه خواهرش در کوچه‌های محل زندگی‌شان فریاد "محسن‌، محسن" سر داد و دنیا از اعدام او خبردار شد. بیشتر بخوانید: اعدام؛ برگشت‌ناپذیر برای اعدام‌شده و نابودکننده برای همه خانواده شاید همین باعث شد تا خانواده احسان فریدی پیش از آنکه دیر شود سکوت‌شان را بشکنند. اواخر مهرماه ویدیویی از مادر احسان فریدی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که او در آن می‌گوید، فرزندش هنگام دستگیری کمتر از ۲۰ سال داشته و حالا ۱۷ ماه است که "پشت میله‌های زندان با امید و اضطراب، زیستن و مرگ را لحظه به لحظه نفس می‌کشد". مادر احسان می‌پرسد: «آیا جوانی ۲۰ ساله که جز آرزوی زندگی چیزی نخواسته می‌تواند به افساد فی‌الارض یعنی اشاعه فساد به صورت گسترده دست بزند؟» او می‌گوید، در این دو سال تنها با امید به اثبات بی‌گناهی فرزندش سکوت کرده: «اما از امروز دیگر سکوت نخواهم کرد زیرا اعتقاد دارم سکوت در برابر بی‌عدالتی خیانت است». این مادر در پایان پیامش با بغض و گریه آرزو می‌کند که "هیچ مادری برای نجات فرزند بی‌گناهش اینگونه در رنج و عذاب خود را به آب و آتش نزند". پدر احسان فریدی نیز در متنی نوشته، بازپرس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تبریز با نام سیدعلی موسوی اقدم، همان کسی که به احسان اتهام "فساد فی‌الارض" وارد کرده "به جرم تشکیل باند فساد از کار برکنار شده است". او سپس پرسیده: «سوال من از دادگاه محترم این است که چگونه به کیفرخواست تنظیمی یک فرد برکنار شده به جرم فساد، استناد و بر اساس آن، حکم به افساد فی‌الارض توسط پسر من داده است؟ آیا هیچ موردی در کیفرخواست موسوی اقدم، قابل شک و تردید نبوده و اطمینان به بازپرس، دست کم، اندکی خدشه‌دار نشده بود؟» درخواست اعاده دادرسی پرونده احسان فریدی از سوی دیوان عالی کشور رد شده اما محمود بهزادی، وکیل او قصد دارد درخواست اعاده دادرسی مجدد را در دیوان عالی کشور مطرح کند. تا آن زمان اما سایه چوبه دار همچنان بالای سر این جوان ۲۲ ساله است.

پس از مشاهده پهپادهایی بر فراز یک پایگاه مهم ناتو در بلژیک، عملیاتی بی‌نتیجه برای تعقیب و شناسایی آنها آغاز شد. احتمال می‌رود سلاح‌های هسته‌ای آمریکا در این پایگاه نگهداری شوند. جنگنده‌های اف−۱۶ نیز در آنجا مستقر هستند.در پی مشاهده چندین پهپاد مشکوک بر فراز پایگاه "کلینه بروخل" در بلژیک، یک بالگرد و چند خودروی پلیس عملیات تعقیب و شناسایی آنها را آغاز کردند؛ عملیاتی که بی‌نتیجه بود. پایگاه "کلینه بروخل" که "پایگاه هوایی په" نیز خوانده می‌شود، یکی از مهم‌ترین سایت‌های نظامی بلژیک است که گفته می‌شود ممکن است سلاح‌های هسته‌ای آمریکا در آنجا نگهداری شوند. همچنین جنگنده‌های اف−۱۶ نیز در این پایگاه مستقر هستند. در آخر هفته گذشته چندین بار پهپادهایی بر فراز این پایگاه نظامی ناتو مشاهده شده‌اند. به گزارش خبرگزاری بلژیکی بلگا به نقل از استیون ماتهی، شهردار محلی، شامگاه یکشنبه (۲ اکتبر) ارتش و پلیس چهار پهپاد را مشاهده کردند. به گفته او، یک بالگرد پلیس آنها را دنبال کرد، اما پس از مدتی پهپادها به سمت شمال و به سوی مرزهای هلند ناپدید شدند. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله پیش از این نیز چند بار پهپادهایی در اطراف این پایگاه نظامی مشاهده شده بودند. تئو فرانکن، وزیر دفاع بلژیک، در شبکه اجتماعی اکس نوشت که شامگاه یکشنبه "مدل‌های بزرگتری در ارتفاع بالاتر" تنها بر فراز پایگاه پرواز نکردند، بلکه مستقیماً بر آن متمرکز بودند. فرانکن همچنین افزود که از یک دستگاه اخلال‌گر نیز در این میان استفاده شده، اما ناموفق بوده است. به گفته فرانکن: «یک بالگرد و خودروهای پلیس یک پهپاد را دنبال کردند، اما پس از چند کیلومتر رد آن را از دست دادند.» تحقیقات در این زمینه در جریان است. وزیر دفاع بلژیک هم‌زمان نوشت که هفته آینده با پلیس دیدار خواهد کرد تا این تهدید را بررسی کرده و اقدامات لازم برای یافتن و بازداشت هدایت‌گران پهپادها، پس از مشاهده مجدد آنها پس از روز شنبه را اتخاذ کند. آیا این پایگاه محل نگهداری سلاح‌های هسته‌ای است؟ ناتو در پاسخ به پرسشی درباره مشاهده پهپادها موضوع را به مقام‌های بلژیکی ارجاع داده است. این پایگاه نظامی واقع در منطقه فلامان کلینه بروخل در ماه اکتبر بخشی از رزمایش سالانه ناتو برای دفاع از قلمرو این پیمان با استفاده از سلاح‌های هسته‌ای بود. در این رزمایش حدود دو هزار نیروی نظامی شرکت داشتند. طبق گزارش‌های تأییدنشده، این پایگاه هوایی یکی از مکان‌هایی در اروپاست که سلاح‌های هسته‌ای آمریکا در آنجا نگهداری می‌شود. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید جنگنده‌های اف−۱۶ نیز در پایگاه هوایی کلینه بروخل مستقر هستند. بلژیک قصد دارد در مجموع ۳۰ فروند از این جنگنده‌ها را به اوکراین منتقل کند. البته هنوز هیچ تحویلی صورت نگرفته است. دو روز پیش دمیتری مدودف، رئیس جمهوری پیشین روسیه، و فرانکن مشاجره لفظی شدیدی داشتند. خبرگزاری بلژیکی بلگا همچنین به نقل از پلیس گزارش داده که شامگاه شنبه گذشته پهپادی نیز بر فراز فرودگاه آنتورپ مشاهده شده است. در ماه‌های گذشته، در جریان پرواز پهپادهای ناشناس بر فراز فرودگاه‌ها و پایگاه‌های نظامی برخی کشورهای عضو ناتو و اتحادیه اروپا، از جمله دانمارک و آلمان، چندین فرودگاه مجبور به تعطیلی موقت شدند. اما روسیه که بارها حریم هوایی کشورهای اروپایی، از جمله رومانی و لهستان را نقض کرده است، هرگونه دست داشتن در حوادث پهپادی را رد می‌کند. با وجود این فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان، اوایل اکتبر اعلام کرده بود که گمان می‌برد روسیه پشت بسیاری از این وقایع باشد.

خاستگاه افراد تا چه حد درک آنان از دموکراسی را شکل می‌دهد؟ طبق پژوهشی جدید، اکثر مهاجران با ارزش‌های دموکراتیک مثل آزادی مطبوعات و حاکمیت قانون موافق‌اند. اما در میان مهاجران از کشورهای استبدادی، تفاوت‌هایی دیده می‌شود.مطالعه‌ای جدید در دانشگاه مانهایم آلمان نشان می‌دهد که مهاجران در این کشور و دیگر کشورهای اروپایی، به ارزش‌های دموکراتیک مشابه با افراد فاقد پیشینه مهاجرتی باور دارند. پژوهشگران "مرکز پژوهش‌های اجتماعی اروپایی مانهایم" همچنین دریافته‌اند که باورهای دموکراتیک در میان مهاجران، با بیشتر شدن مدت اقامت آنها در اروپا افزایش می‌یابد. در میان افرادی که پیش از مهاجرت سال‌ها در کشورهایی با حکومت‌های استبدادی زیسته‌اند، میزان هم‌سویی با عناصر بنیادی دموکراسی لیبرال اندکی کمتر از افرادی است که رشد سیاسی‌شان عمدتاً در کشور مقصد صورت گرفته است. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله طبق این تحقیق که در "مجله اروپایی پژوهش‌های سیاسی" منتشر شده، اقلیتی حدود پنج درصد از مهاجران برخاسته از کشورهای استبدادی، ارزش‌های دموکراتیک را رد می‌کنند. این میزان با درصد افرادی که در جوامع میزبان زندگی می‌کنند و دیدگاه‌های ضددموکراتیک دارند، تقریباً برابر است. در متن این پژوهش آمده است: «از این‌رو نتیجه می‌گیریم که نگرانی از بروز تعارض میان مهاجران و شهروندان جوامع میزبان بر سر ارزش‌های دموکراتیک، بی‌اساس یا دست‌کم به‌شدت اغراق‌آمیز است.» نویسندگان این تحقیق همچنین تأکید کرده‌اند که «تفاوت‌های ارزشی اولیه معمولاً در فرایند ادغام و سازگاری مهاجران با جامعه میزبان از بین می‌روند.» دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید پژوهشگران مزبور برای تحقیق خود، داده‌های مطالعاتی پیمایش‌های "بررسی اجتماعی اروپا" و "شاخص ادغام آلمان" را تجزیه و تحلیل کرده‌اند. در این تحقیق، تنها افرادی مهاجر شمرده شده‌اند که خود در خارج از اروپا زندگی کرده و دست‌کم یکی از والدین‌شان نیز در خارج از کشور مقصد متولد شده باشد.

معتبرترین جایزه ادبی امسال آلمان به اورزولا کرشل اعطا شد. این نویسنده برجسته آلمانی به هنگام دریافت جایزه گئورگ بوشنر، یاد کسانی را گرامی داشت که به دلایل سیاسی متحمل رنج شده یا جان خود را از دست داده‌اند.جایزه معتبر گئورگ بوشنر امروز یکشنبه دوم نوامبر (۱۱ آبان) طی مراسمی به اورزولا کرشل (Ursula Krechel) نویسنده، شاعر و نمایشنامه‌نویس برجسته آلمانی، اعطا شد. این نویسنده ۷۷ ساله در سخنرانی خود هنگام دریافت جایزه در شهر دارمشتات، یاد کسانی را گرامی داشت که به دلایل سیاسی متحمل رنج شده یا جان خود را از دست داده‌اند. کرشل گفت: «نوشتن یعنی اندیشیدن به مرگ، به مرگ خشونت‌بار؛ یعنی به یاد آوردن شرایط زیستی که می‌کُشد.» آکادمی زبان و ادبیات آلمان این جایزه را به کرشل اعطا کرد، زیرا به گفته‌ هیأت داوران، او با آثارش «نیروی ادبیات را در برابر ویرانگری‌های تاریخ آلمان و سنگدلی‌های زمانه کنونی قرار می‌دهد.» اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله در بیانیه هیأت داوران همچنین آمده است که کرشل در آثار خود خواننده را برمی‌انگیزد تا «وضع کنونی جامعه آلمان را آنگونه که هست، نپذیرد.» زابینه کوشلر، نویسنده و منتقد ادبی، در سخنرانی ستایش‌آمیزی که به همین مناسبت در مراسم اعطای جایزه ایراد کرد، کرشل را به خاطر "شور زبانی خیره‌کننده، ژرف‌بینی‌های شگفت‌انگیز و جابه‌جایی مداوم چشم‌اندازها، دقت شاعرانه بی‌همتا، دانش گسترده از واقعیت‌ها و ذهن نمایشی همیشه بیدار" او ستود. اورزولا کرشل، متولد ۱۹۴۷ در شهر تریر، پس از تحصیل در رشته‌های آلمانی‌شناسی، تئاتر و تاریخ هنر، در تئاتر شهر دورتموند مشغول به کار شد و از سال ۱۹۸۵ به کارگردانی نمایش‌های رادیویی خود پرداخت. او اکنون در برلین زندگی می‌کند. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید جایزه گئورگ بوشنر معتبرترین و پرآوازه‌ترین جایزه ادبی در جهان آلمانی‌زبان است و از سال ۱۹۵۱ هر سال توسط آکادمی زبان و ادبیات آلمان در دارمشتات به نویسندگانی اهدا می‌شود که با آثارشان در ادبیات معاصر آلمانی نقشی ماندگار ایفا کرده‌اند. این جایزه ۵۰ هزار یورویی به یاد گئورگ بوشنر، نویسنده و نمایشنامه‌نویس انقلابی قرن نوزدهم، نام‌گذاری شده و امروزه به منزله نوعی "نوبل آلمانی" در عرصه ادبیات شناخته می‌شود. جایزه گئورگ بوشنر سال گذشته میلادی (۲۰۲۴) به اُسوالد اِگِر، نویسنده و شاعر برجسته آلمانی‌زبان ایتالیایی از تیرول جنوبی، تعلق گرفت. در میان سرشناس‌ترین برندگان پیشین این جایزه می‌توان به پاول سلان، هاینریش بل، گونتر گراس، فریدریش دورنمات، یورگن هابرماس و پتر هاندکه اشاره کرد؛ چهره‌هایی که هر یک به‌گونه‌ای مسیر ادبیات و اندیشه مدرن آلمانی را دگرگون کرده‌اند.

سازمان گزارشگران بدون مرز فهرستی از ۳۴ فرد و نهاد دشمنان آزادی مطبوعات را منتشر کرده است. در این لیست از جمله علی خامنه‌ای، ولادیمیر پوتین، ایلان ماسک و ارتش اسرائیل نیز قرار گرفته‌‌اند.سازمان گزارشگران بدون مرز به مناسبت دوم نوامبر "روز جهانی پایان دادن به مصونیت در قبال جنایات علیه روزنامه‌نگاران" فهرست "دشمنان آزادی مطبوعات" در سال ۲۰۲۵ را منتشر کرد. به گفته این سازمان، این افراد و نهادها به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به روزنامه‌نگاری مستقل و حق دسترسی آزاد به اطلاعات حمله می‌کنند و از شیوه‌هایی چون قتل، بازداشت، بدنام‌سازی، تبلیغات، فشار اقتصادی و ارتش‌های سایبری استفاده می‌کنند. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله آنیا اوسترهاوس، مدیر اجرایی سازمان گزارشگران بدون مرز، در این باره گفته است: «توانایی دشمنان آزادی مطبوعات در ابداع مداوم روش‌های جدید برای حمله به رسانه‌ها و روزنامه‌نگاران، واقعاً ترسناک است. در حالی که برخی از سیاستمداران با سانسور و ممنوع کردن رسانه‌ها منابع اطلاعاتی را سرکوب می‌کنند، برخی دیگر روزنامه‌نگاران را به قتل می‌رسانند یا بازداشت می‌کنند.» او اضافه کرد: «عده‌ای نیز با دستکاری در منابع مالی رسانه‌ها یا سوءاستفاده از ابزارهای قضایی، خبرنگاران را به سکوت وادار می‌سازند. انتشار این فهرست نشان می‌دهد که مصونیت نباید به وضعیتی عادی تبدیل شود و کسانی که به آزادی اطلاع‌رسانی حمله می‌کنند باید علناً معرفی و پاسخگو شوند.» در حالی که شاخص جهانی سازمان گزارشگران بدون مرز وضعیت آزادی مطبوعات در کشورهای مختلف را اندازه‌گیری می‌کند، فهرست "دشمنان آزادی مطبوعات" بر اشخاص و نهادهایی متمرکز است که به‌طور هدفمند و گسترده آزادی رسانه را تضعیف می‌کنند. طبقه‌بندی "دشمنان آزادی مطبوعات" این فهرست مدعی جامعیت نیست اما گستره و تنوع روش‌های به‌کاررفته برای سرکوب رسانه‌ها را نشان می‌دهد. در این زمینه دشمنان آزادی مطبوعات در پنج حوزه اصلی سیاست، امنیت، اقتصاد، قانون و جامعه طبقه‌بندی شده‌اند؛ همان حوزه‌هایی که در شاخص جهانی آزادی مطبوعات نیز نقشی محوری دارند. بیشتر بخوانید: گزارشگران بدون‌ مرز: ایران در رده ۱۷۶ آزادی رسانه‌‌ها قرار دارد فهرست سال ۲۰۲۵ هم شامل "دشمنان قدیمی" و هم بازیگران جدیدی است که در سال گذشته نفوذ بیشتری به دست آورده‌اند. از میان چهره‌های شناخته‌شده، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه و محمد بن‌سلمان، ولیعهد عربستان سعودی و از میان نهادها حزب کمونیست چین همچنان از دشمنان برجسته آزادی مطبوعات معرفی شده‌اند. افزون بر این، دانیل اورتگا، رئیس‌جمهور نیکاراگوئه، الکساندر لوکاشنکو، رئیس‌جمهور بلاروس، الهام علی‌اف رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان، علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان و هبت‌الله آخوندزاده، رهبر طالبان در افغانستان نیز در ردیف دشمنان سیاسی آزادی مطبوعات در سال ۲۰۲۵ قرار گرفته‌اند. در حوزه امنیت، سازمان گزارشگران بدون مرز از ارتش اسرائیل، حزب کمونیست چین، کمیسیون امنیت و صلح در میانمار، محمد بن‌سلمان، شورای نظامی حاکم بر بورکینافاسو، کارتل مواد مخدر نسل جدید خالیسکو CJNG در مکزیک و الکساندر ووچیچ، رئیس‌جمهور صربستان به عنوان "تهدیدکنندگان آزادی رسانه" نام برده است. بیشتر بخوانید: حملات به روزنامه‌نگاران در آلمان بیش از دو برابر شده است در حوزه اقتصاد، شرکت‌های آمریکایی آلفابت و متا، بیدزینا ایوانیشویلی، تاجر و سیاستمدار گرجی، ولادیمیر تاباک، بازرگان روس، صندوق سرمایه‌گذاری آل‌دن گلوبال کپیتال در ایالات متحده، ویلیام روتو، رئیس‌جمهور کنیا و ونسنت بولوغ، سرمایه‌دار فرانسوی در زمره کسانی معرفی شده‌اند که از نفوذ اقتصادی خود برای اعمال فشار بر رسانه‌ها استفاده می‌کنند. در بخش قوانین، برندن کار، رئیس کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا، هوونگ سنگ هیانگ، معاون دادستان کل کامبوج و بیدزینا ایوانیشویلی در گرجستان به دلیل استفاده از ابزارهای قضایی برای محدودسازی رسانه‌ها در فهرست دشمنان آزادی مطبوعات قرار گرفته‌اند. تضعیف فضای رسانه‌ای آزاد با کارزارهای تبلیغاتی در حوزه جامعه، ایلان ماسک، مدیرعامل شبکه اجتماعی اکس در ایالات متحده، سازمان "آنست ریپورتینگ" در اسرائیل، مارگاریتا سیمونیان، سردبیر شبکه روسی RT، پایگاه خبری "اوپ‌ایندیا" در هند، خاویر میلی، رئیس‌جمهور آرژانتین و روبرت فیتسو، نخست‌وزیر اسلواکی از جمله کسانی معرفی شده‌اند که با رفتارها یا کارزارهای تبلیغاتی خود فضای رسانه‌ای آزاد را تضعیف می‌کنند. بیشتر بخوانید: ادامه سرکوب روزنامه‌نگاران در ایران؛"حکومت نظامی در مطبوعات" سازمان گزارشگران بدون مرز همچنین اعلام کرده است که نقش فناوری در سرکوب رسانه‌های منتقد بیش از گذشته افزایش یافته است. به گفته این سازمان، شی جین‌پینگ با استفاده از چت‌بات‌های چینی به گسترش تبلیغات حکومتی می‌پردازد، ایلان ماسک از شبکه اجتماعی خود برای آزار و تهدید خبرنگاران بهره می‌گیرد و فعالان اسرائیلی با کارزارهای هدفمند آنلاین رسانه‌های منتقد را بی‌اعتبار می‌سازند. در کنار این گزارش، سازمان گزارشگران بدون مرز یک بازی تعاملی آنلاین با عنوان "چه کسی است؟" منتشر کرده است که در آن کاربران می‌توانند با استفاده از چهار سرنخ، چهره نه نفر از ۳۴ دشمن اصلی آزادی مطبوعات را شناسایی کنند. این بازی اکنون به زبان انگلیسی در دسترس است. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید در پایان، سازمان گزارشگران بدون مرز تأکید کرده است که معرفی علنی این افراد و نهادها گامی ضروری برای پایان دادن به چرخه مصونیت و دفاع از آزادی رسانه در جهان است.

الکساندر دوبرينت، وزیر کشور آلمان، همچنان قصد دارد برنامه بازگرداندن پناهجویان سوری را اجرایی کند. این در حالی است که وزیر خارجه آلمان با اشاره به وخامت اوضاع در سوریه بازگشت پناهجویان به این کشور را مناسب ندانسته است.بر اساس گزارش‌ها، الکساندر دوبرينت، وزیر کشور آلمان، همچنان بر لزوم آغاز بازگرداندن پناهجویان سوری به کشورشان تأکید کرده است. او گفت: «ما می‌خواهیم روند بازگرداندن را با مجرمان آغاز کنیم.» اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله دوبرينت پیش‌تر اعلام کرده بود که علاوه بر مجرمان و افراد تهدیدکننده امنیت، قصد دارد بازگرداندن مردان جوان سوری را که درخواست پناهندگی‌شان رد شده است، در دستور کار قرار دهد. به گزارش روزنامه "بیلد"، این طرح همچنین شامل رد خودکار درخواست پناهندگی افرادی می‌شود که پس از فرار، دوباره به سوریه سفر می‌کنند. در همین حال طبق گزارش "شبکه تحریریه آلمان" (RND)، سخنگوی وزارت کشور گفت: «دولت فدرال در توافق‌نامه ائتلافی خود تصمیم گرفته است که بازگرداندن پناهجویان سوری را آغاز کند و این روند در ابتدا شامل مجرمان خواهد بود.» او اضافه کرد: «وزارت کشور در حال حاضر در حال مذاکره با دولت سوریه برای دستیابی به توافقی است که بازگشت پناهجویان را ممکن سازد.» بیشتر بخوانید: افزایش قابل توجه میزان اخراج مهاجران از آلمان به گفته این سخنگو، اداره فدرال مهاجرت و پناهندگی آلمان از پایان ماه سپتامبر ۲۰۲۵ بررسی درخواست‌های پناهندگی گروهی از مردان جوان سوری، مجرد و دارای توان کاری را از سر گرفته است. تردید وزیر خارجه آلمان نسب به اخراج پناهجویان سوری در وضعیت فعلی در سوریه یوهان واده‌فول، وزیر خارجه آلمان، اخیرا در جریان بازدید خود از یکی از مناطق حاشیه‌ای دمشق که در جنگ داخلی به شدت ویران شده است، نسبت به میزان خرابی‌ها ابراز شگفتی کرد و گفت: «چنین سطحی از ویرانی را تاکنون با چشمان خود ندیده‌ام.» او با اشاره به وضعیت پناهجویان سوری در آلمان افزود: «بازگشت آن‌ها در کوتاه‌مدت ممکن نیست. در اینجا به‌سختی می‌توان زندگی شرافتمندانه‌ای داشت.» بیشتر بخوانید: ۲۰ کشور اروپایی خواستار افزایش اخراج مهاجران افغان شدند در خصوص چگونگی برخورد با مجرمان سوری، وزیر خارجه آلمان از "موارد استثنایی بسیار اندک" سخن گفت که "طبیعتاً از طریق بازگرداندن به سوریه نیز می‌توان آن‌ها را حل کرد." به گفته او، وزارت امور خارجه آلمان در این زمینه با وزارت خارجه سوریه در ارتباط و تبادل نظر است. اخراج پناهجویان به افغانستان در همین حال، وزیر کشور آلمان در تلاش برای دستیابی به توافق‌نامه‌ای در زمینه بازگرداندن پناهجویان میان دولت فدرال و حکومت طالبان در افغانستان است. او دو هفته پیش اعلام کرده بود: «تمام تلاش خود را خواهم کرد تا این روند با افغانستان عملی شود و همین مسیر را برای سوریه نیز دنبال خواهم کرد.» بنا بر گزارش "بیلد"، دوبرينت قصد دارد نه تنها افراد تهدیدکننده امنیت و مجرمان، بلکه به‌طور کلی مردان جوان سوری را که درخواست پناهندگی‌شان رد شده است، به کشورشان بازگرداند. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید افزون بر این، وزیر کشور آلمان می‌خواهد از اعطای پناهندگی به آن دسته از سوری‌هایی را که پس از فرار از کشورشان، دوباره برای دیدار به کشور خود بازمی‌گردند، خودداری کند. او تأکید کرد: «ما می‌خواهیم روند بازگرداندن را با مجرمان آغاز کنیم.»

پس از حدود ۲۰ سال ساخت‌وساز، موزه بزرگ مصر با برگزاری مراسمی رسمی گشایش یافت. این موزه قرار است به یکی از پربازدیدترین موزه‌های جهان تبدیل شود و بازدیدکنندگان را به سفری در دل تاریخی هفت هزار ساله ببرد.با افتتاح موزه بزرگ مصر، مهم‌ترین آثار تاریخی مصر باستان سرپناهی باشکوه و تازه می‌یابند. این سازه عظیم در دوازده سالن نمایشگاه، بیش از ۱۰۰ هزار اثر از عصر فراعنه، و دوران یونانی و رومی، از تندیس فراعنه تا اشیاء روزمره از مصر باستان، را در خود جای داده است. بر اساس اعلام گردانندگان، این موزه بزرگترین موزه باستان‌شناسی جهان است و وسعت نمایشگاه‌های آن با موزه لوور پاریس برابری می‌کند. ماسک طلای توت‌عنخ‌آمون و کشتی خورشید خوفو از درخشان‌ترین آثار این موزه، گنجینه‌های کشف‌شده از آرامگاه توت‌عنخ‌آمون، یازدهمین فرعون از دودمان هجدهم مصر، به‌ویژه ماسک طلایی مشهور او است که در سال ۱۹۲۲ پیدا شد. از میان پنج هزار و ۳۰۰ اثر مربوط به دوران توت‌عنخ‌آمون، دو هزار قطعه تاکنون هرگز به نمایش عمومی درنیامده‌اند. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله یکی دیگر از نقاط برجسته موزه، کشتی خورشیدی است که گمان می‌رود برای خوفو، دومین فرعون از دودمان چهارم مصر، ساخته شده باشد. این کشتی باستانی ۴۲ متری که ۴۶۰۰ سال قدمت دارد، در هزار و ۲۰۰ قطعه جداگانه، در ضلع جنوبی هرم خوفو، موسوم به هرم بزرگ جیزه، دفن شده بود. کارشناسان پس از کشف آن در سال ۱۹۵۴، با زحمت فراوان و صرف سال‌ها کار، آن را بازسازی و سر هم کردند. این کشتی اینک قدیمی‌ترین کشتی سالم جهان به شمار می‌رود. گشایش عمومی از چهارم نوامبر برای مراسم افتتاح رسمی موزه، پادشاهان، رؤسای جمهور و چهره‌های برجسته جهانی به قاهره دعوت شده‌اند. فرانک والتر اشتاین‌مایر، رئیس جمهوری آلمان، نیز برای شرکت در این مراسم به قاهره سفر کرده است. دولت مصر امروز شنبه اول نوامبر (۱۰ آبان) را به همین مناسبت تعطیل رسمی اعلام کرده و در سراسر قاهره مانیتورهای بزرگی را برای پخش زنده مراسم نصب کرده است. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید این جشن‌ها قرار است سه روز یابند و از سه‌شنبه آینده (۴ نوامبر) نیز موزه درهای خود را به روی عموم بازدیدکنندگان خواهد گشود. پایان انتظار، پس از سال‌ها تأخیر افتتاح این موزه نقطه پایان سال‌ها انتظار و تأخیرهای پیاپی است. طرح ساخت موزه برای نخستین بار در دهه ۱۹۹۰ مطرح شد و آغاز رسمی ساخت‌وساز نیز به ۲۰ سال پیش بازمی‌گردد. این پروژه اما بارها به دلایل گوناگون، از انقلاب، بی‌ثباتی سیاسی و بحران اقتصادی گرفته تا همه‌گیری کرونا و در نهایت جنگ در نوار غزه، متوقف شد. ابتدا قرار بود مراسم افتتاحیه در سوم ژوئیه گذشته برگزار شود، اما حمله اسرائیل به ایران در ۱۳ ژوئن (۲۳ خرداد) آن را به تعویق انداخت. در جریان جنگ ۱۲ روزه بخشی از حریم هوایی خاورمیانه بسته شد. با این حال، بخش‌های وسیعی از موزه بزرگ مصر از یک سال پیش در دسترس عموم قرار داشته‌اند و تالار نورانی آن با تندیس یازده‌متری رامسس دوم، از دودمان نوزدهم فراعنه، از سال ۲۰۲۳ پذیرای بازدیدکنندگان بوده است.

رضا صالحی‌امیری، وزیر دولت پزشکیان، محمدباقر قالیباف را "فرمانده" جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل دانست؛ ادعایی که تحلیل‌گران آن را شایعه‌ و نشانه جنگ جناحی می‌بینند. دویچە ولە در این‌رابطه با کارشناسان گفت‌وگو کردە است.رضا صالحی‌امیری، وزیر میراث فرهنگی دولت مسعود پزشکیان، روز ۳۰ مهر در حاشیه دومین نشست دیپلماسی استانی مشهد، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی را فرمانده مستقیم جنگ ۱۲ روزه میان ایران با اسرائیل معرفی کرد و گفت کە او پس از کشتە‌شدن شماری از فرماندهان "لباس رزم پوشید و مسئولیت فرماندهی را بر عهده گرفت". این اولین بار است که یک مقام ارشد دولتی، نقش فرماندهی مستقیم را به قالیباف نسبت می‌دهد. تا کنون هیچ نهاد نظامی صراحتاً "مسئولیت فرماندهی" یا نقش ویژەای را به قالیباف نسبت ندادەاند. خود قالیباف در گفت‌وگوها بیشتر از "هدایت میدانی، تصمیم‌گیری‌های سریع و نقش مستقیم خامنەای" سخن گفته، بی‌آن‌که بە نقش خود اشارەای داشتە باشد. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله این اظهارات صالحی‌امیری که در حضور عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایراد شد، موجب طرح پرسش‌‌هایی در مورد نقش قالیباف در صحنە سیاسی ایران شدە است. دویچه‌وله فارسی در این باره با دو تحلیل‌گر سیاسی مصاحبه کرده است؛ اردشیر پشنگ و دامون گلریز. "مدیریت ۱۲ روزه قالیباف، شایعه‌ای برای ریاست‌جمهوری" اردشیر پشنگ این ادعا را "شایعه و تاکتیک رسانه‌ای" برای بالا بردن وزن سیاسی قالیباف در آستانه رقابت‌های قدرت می‌داند. او توضیح داد: «در داخل ساختار جمهوری اسلامی و در طبقات نزدیک به طبقه فوقانی قدرت، همواره شاهد چند دسته رقابت مختلف میان رقبا بوده‌ایم؛ یکی رقابت میان تفسیرهای مختلف از ایدئولوژی جمهوری اسلامی و نظریه ولایت فقیه بین ایدئولوگ‌ها، یکی رقابت بین جریان‌های رقیب که اصلاح‌طلب-اصول‌گرا... و سومین سطح رقابت، در میان افراد است.» پشنگ به تلاش ۲۰ ساله قالیباف برای تصاحب کرسی ریاست‌جمهوری اشاره کرد و گفت: «محمدباقر قالیباف از ۲۰ سال پیش همواره در تلاش بوده تا به پست ریاست‌جمهوری دست یابد، اما هیچ‌گاه نتوانسته با اقبال روبرو شود و همواره شکست خورده است.» بیشتر بخوانید: "سیسمونی‌ گیت"؛ جنگ قدرت در حکومت و جامعه‌ای خسته از فساد وی افزود که قالیباف با "حفظ روابطش با بخش‌ها و لایه‌های غیرانتخابی ساختار ج.ا."، پست‌هایی چون شهرداری تهران و ریاست مجلس را حفظ کرده و "مترصد است تا در اولین فرصت رویای ۲۰ ساله ریاست‌جمهوری" را محقق کند. در ادامە پشنگ اظهار داشت: «لذا آنچه که این روزها برخی مدعی‌اند که مدیریت کشور طی ۱۲ روز جنگ با قالیباف بوده، بیشتر ناشی از همان ادعاها و رقابت‌های رسانه‌ای است و محتملا بیشتر یک تاکتیک رسانه‌ای و جوسازی و فضاسازی و شایعه‌ای هدفمند برای بالابردن وزن سیاسی قالیباف در مقایسه با رقبایش است تا اینکه با واقعیت تطبیق داشته باشد.» "قالیباف رهبر جناح طرفدار روسیه و چین در بحران جانشینی رهبری ایران" دامون گلریز، کارشناس مسائل سیاسی ادعای فرماندهی قالیباف را در بستر "بزرگ‌ترین خلا قدرت و بحران حکمرانی پس از مرگ خمینی"مورد بررسی قرار داد. او معتقد است که موضوع جانشینی علی خامنەای، رهبر ۸۶ ساله جمهوری اسلامی، نظام را به جنگ جناحی کشانده است. او نظام جمهوری اسلامی را بە دو جناح اصلی تقسیم می‌کند و می‌گوید: «جناح اول، طیف روسوفیل‌ها و سینوفیل‌ها به پرچم‌داری قالیباف که با حمایت عملی دولت پزشکیان و در دست داشتن بخش‌های کلیدی نهادهای نظامی، رسانه‌ای و اقتصادی، عملاً قدرت و ثروت را در دست دارد و به مسکو و پکن وابسته است». گلریز انتقادهای علنی قالیباف از ظریف و روحانی در خصوص دیپلماسی با مسکو را در این چارچوب طبقە‌بندی می‌کند. بیشتر بخوانید: آیا روسیه در جنگ ١٢ روزه بە ایران خیانت کرده است؟ گلریز در ادامە می‌‌گوید: «جناح دوم، جریان حاشیه‌نشین‌های سیاسی ولی متمایل به سازش با آمریکا و غرب هستند کە با پرچم‌داری روحانی، کروبی و روزنه‌گشایان حکومتی، بدون در دست داشتن زر و زورِ طیف رقیب، اغلب با صدور بیانیه‌های اعتراضی و افشاگری‌های رسانه‌ای از فساد اقتصادی تا ریاکاری‌های فضای خصوصی مقامات طیف اول (مانند شمخانی)، تلاش می‌کند وفاداری دولت پزشکیان را به سمت خود بکشاند». گلریز بخش سومِ معادله قدرت و مهم‌ترینِ آن را اکثریت جامعه ایران می‌داند و می‌گوید: «بخش بزرگی از جامعه سیاسی ایران قرار دارد که با جنبش‌های متعدد اجتماعی بارها نشان دادند که مطالباتشان از حکمرانی بیرون از این دو طیف جمهوری اسلامی است.» اما به گفتە او مانعِ سر راه، "نبود اپوزیسیون مؤثر و متکثر" است که بتواند "از خلأ مرگ خامنه‌ای، بهره ببرد و حداقل یکی از جناح‌ها را به سازش با مطالبات ملت وادار کند". دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید گلریز در ادامە هشدار می‌دهد و می‌گوید: «به داوری من چنانچه این سه روند با همین کیفیت و سرعت ادامه پیدا کند، آنهم با چشم‌انداز خلا رهبری نظام بعنوان فصل الخطاب مشاجرات در آینده نزدیک این رژیم، منطقا، طیف روسوفیل‌ و سینوفیل‌ آینده حکمرانی در جمهوری اسلامی را رقم خواهند زد. آنوقت مانند دوران قاجار، این مسکو و پکن خواهند بود که در رقابت‌ قدرت‌های بزرگ، حکمرانی در تهران را وجه المصالحه معاملات خود با واشنگتن و بروکسل خواهد کرد». تاکید بر نقش رهبری قالیباف در جنگ ١٢ روزه، در حالی کە گفتە می‌شود خامنەای در همان روزها بە پناهگاه زیر زمینی مخفی شدە بود، احتمالا بدون قصد نیست. قالیباف در گذشتە بارها نشان دادە کە میل به قدرت دارد. با این حال باید دید کە در آینده چه کسی برنده جنگ قدرت در ساختار جمهوری اسلامی خواهد بود.

در تازه‌های پزشکی هفته می‌خوانید: کیوی، بهترین میوه برای درمان یبوست مزمن. سود ورزش برای زنان بیشتر از مردان است.بنا به توصیه محققان کالج کینگ لندن، خوردن چندین کیوی در روز می‌تواند به رفع یبوست مزمن کمک کند. همچنین بر اساس توصیه آنها، نوشیدن آب سرشار از مواد معدنی برای یبوست بهتر از آب لوله‌کشی است. یبوست مزمن از هر ۱۰ نفر یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند تأثیر عمده‌ای بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. بنا به اعلام سرویس سلامت همگانی بریتانیا (NHS)، اگر در طول هفته‌ حداقل سه بار اجابت مزاج نداشته باشید، یا کمتر از حد معمول به دستشویی بروید، دچار یبوست هستید. زور زدن در توالت یا احساس اینکه روده‌هایتان را به طور کامل تخلیه نکرده‌اید نیز ممکن است از علائم یبوست باشد. بیشتر بخوانید: نوشابه‌های معمولی و رژیمی هر دو با "بیماری کبدی مرتبط هستند" به گفته محققان، افراد می‌توانند تا ۳۰ علامت مختلف یبوست را گزارش کنند. توصیه‌های جدید محققان نشان می‌دهد، بهترین درمان این است که ابتدا روی میوه‌ها و نوشیدنی‌ها تمرکز کنید، نه اینکه نگران جدیدترین پروبیوتیک موجود در سوپرمارکت یا پر کردن رژیم غذایی خود با انواع مختلف فیبر باشید. برای بهبود یبوست، دو یا سه کیوی در طول روز یا ۸ تا ۱۰ آلو خشک بخورید. فیبر موجود در کیوی به گونه‌ای بر روده تأثیر می‌گذارد که حجم مدفوع را افزایش می‌دهد و می‌تواند باعث انقباض روده شود. کیوی همچنین میزان آب موجود در روده را افزایش می‌دهد که ممکن است مدفوع را نرم کند. مصرف ۸ تا ۱۰ آلو خشک در روز و مقداری نان چاودار نیز می‌تواند تأثیر مشابهی داشته باشد. برای برطرف کردن علائم یبوست مزمن، آب معدنی "بهتر از آب لوله‌کشی" است. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله منیزیم نیز اثر ملین دارد و به همین دلیل است که طبق تحقیقات، مصرف مکمل‌های اکسید منیزیم فواید زیادی دارد. این فواید شامل کاهش درد پایین شکم، کاهش نفخ و کاهش نیاز به زور زدن و آسان‌تر شدن دفع مدفوع می‌شود. محققان می‌گویند تاکنون، راهنمایی‌های پزشکان برای درمان بیماران مبتلا به یبوست محدود و قدیمی بوده و بر توصیه به افزایش فیبر غذایی و مصرف آب متمرکز بوده است. توصیه‌های جدید بر اساس شواهد ۷۵ آزمایش بالینی است که توسط هیئتی از متخصصان تجزیه و تحلیل شده‌اند. البته موقعیت‌های خاصی وجود دارد که تغییرات رژیم غذایی و سبک زندگی کافی نیستند و شما باید به دنبال ارزیابی حرفه‌ای باشید تا مطمئن شوید که نگرانی عمیق‌تری وجود ندارد که نیاز به رسیدگی داشته باشد. برای علائم یبوست مزمن که بیش از سه هفته طول می‌کشد، باید به پزشک مراجعه شود. اگر یبوست شما با موارد زیر همراه است، به اورژانس مراجعه کنید: استفراغ درد شدید و مداوم شکم نفخ ناگهانی یا شدید شکم وجود خون در مدفوع تب. سود ورزش برای زنان بیشتر از مردان است زنان کمتر از مردان به میزان توصیه‌شده ورزش پایبند هستند. با این حال، وقتی ورزش می‌کنند، قلبشان بیشتر از ورزش سود می‌برد. این نتیجه‌گیری مطالعه‌ای از دانشگاه شیامن در چین است. سازمان جهانی بهداشت (WHO) توصیه می‌کند که بزرگسالان حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط ​​یا ۷۵ دقیقه ورزش با شدت زیاد یا ترکیبی از هر دو را در هفته انجام دهند. طبق این مطالعه، ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط ​​تا زیاد در هفته احتمال ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را در زنان ۲۲ درصد و در مردان تنها ۱۷ درصد کاهش می‌دهد. در این بیماری، پلاک‌هایی در عروق کرونر قلب که خون و در نتیجه اکسیژن را به قلب می‌رسانند، تجمع می‌یابند. این رسوبات همچنین می‌توانند منجر به حمله قلبی و مرگ ناگهانی قلبی شوند. بیشتر بخوانید: ده عامل شگفت‌انگیزی که بی‌سر و صدا به قلب آسیب می‌زنند این مطالعه همچنین مزیت قابل توجهی از دوره‌های طولانی‌تر ورزش را نشان می‌دهد: با تقریباً ۲۵۰ دقیقه ورزش متوسط ​​تا شدید در هفته، زنان می‌توانند خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را حدود ۳۰ درصد کاهش دهند. برای دستیابی به همین نتیجه، مردان باید حدود ۵۳۰ دقیقه - بیش از دو برابر زمان - را صرف کنند. محققان با مطالعه بر روی داده های بیش از ۸۵ هزار شرکت کننده ثابت کردند که مردان برای دستیابی به کاهش نسبی خطر مرگ و میر باید حدود ۱.۷ برابر بیشتر از زنان ورزش کنند. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید مطالعات متعددی قبلاً نشان داده‌اند که دو جنس زن و مرد از نظر بیماری‌های قلبی عروقی تفاوت قابل توجهی دارند. زنان نه تنها گاهی اوقات علائم کاملاً متفاوتی نسبت به مردان در طول حمله قلبی تجربه می‌کنند، بلکه به درمان‌ها و اقدامات پیشگیرانه نیز پاسخ متفاوتی می‌دهند. به طور کلی زنان در سراسر جهان از نظر جسمی کمتر از مردان فعال هستند و ۳۳.۸ درصد از زنان در مقایسه با ۲۸.۷ درصد از مردان، خیلی کم ورزش می‌کنند. این موضوع بر لزوم تنظیم دقیق‌تر توصیه‌های ورزشی برای زنان تأکید می‌کند.

پارلمان فرانسه به دنبال پرونده جنجالی ژیزل پلیکو، قانونی تازه را تصویب کرده که هرگونه رابطه جنسی بدون رضایت صریح را تجاوز می‌داند. بر اساس این قانون، رضایت فرد باید آزادنه باشد و "سکوت علامت رضایت" نیست.فرانسه قانونی تصویب کرد که بر اساس آن، رابطه جنسی بدون رضایت صریح فرد، تجاوز محسوب می‌شود. به این ترتیب قوانین مربوط به جرایم جنسی در این کشور سخت‌گیرانه‌تر شد. طبق این قانون، تعریف جرایم جنسی تغییر می‌کند و هرگونه "رفتار جنسی بدون رضایت" به‌عنوان تعرض جنسی محسوب می‌شود. رضایت باید آزادانه، مشخص و قابل بازپس‌گیری باشد. در متن قانون آمده است: «رضایت نمی‌تواند صرفاً از سکوت یا فقدان واکنش قربانی برداشت شود.» پیش‌تر مجلس ملی، به‌عنوان دومین نهاد قانون‌گذاری، این قانون را تصویب کرده بود و حالا با رأی سنا، متن آن نهایی شده است. بیشتر بخوانید:تجاوز جنسی تنها "بله یعنی بله" از این پس در فرانسه اصل "تنها بله یعنی بله" برقرار است. مدت‌ها بود که در فرانسه درباره اصلاح مشابهی در قانون بحث‌هایی جریان داشت. تصویب قانون جدید تا حد زیادی تحت تأثیر پرونده تجاوزهای گروهی به ژیزل پلیکو سرعت گرفت. پرونده پلیکو فرانسه را تکان داد و موجی از شوک و خشم را در فرانسه برانگیخته است. هزاران نفر در سراسر این کشور در اعتراض به خشونت جنسی علیه زنان تظاهرات کرده و خواستار تغییر قانون شدند. اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله او از سوی همسر سابق خود و ده‌ها مرد دیگر بارها مورد تجاوز قرار گرفته بود. چند متهم در دادگاه ادعا کرده بودند که تصور نمی‌کردند پلیکو را مورد تجاوز قرار داده باشند، زیرا او ظاهراً خود را به خواب زده و مقاومت نکرده بود. همسر پیشین او نزدیک به ۱۰ سال، وی را با دارو بی‌هوش می‌کرد، مورد آزار قرار می‌داد و برای تجاوز در اختیار مردان دیگر قرار می‌داد. در مجموع ۵۱ مرد در جنوب فرانسه، عمدتاً به جرم تجاوز سنگین، به حبس‌هایی میان سه تا بیست سال محکوم شدند. بیشتر بخوانید:تظاهرات هزاران نفر در فرانسه در اعتراض به خشونت علیه زنان آلمان به "نه یعنی نه" بسنده کرد در حال حاضر تنها ۱۳ کشور اروپایی قانونی دارند که تجاوز را به‌عنوان "رابطه جنسی بدون رضایت" تعریف می‌کند. این تعریف شامل مواردی نیز می‌شود که در آن قربانیان با دارو یا الکل از توان دفاع محروم می‌شوند یا پاسخ منفی آن‌ها نادیده گرفته می‌شود. از جمله این کشورها می‌توان به دانمارک، یونان، سوئد و اسپانیا اشاره کرد. دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید در آلمان، اصل "نه یعنی نه" بیش از هفت سال است که در قانون جزا گنجانده شده است. طبق این قانون، هرگونه عمل جنسی که برخلاف "اراده آشکار شخص دیگر" انجام شود، تجاوز محسوب می‌شود و مجازات آن از شش ماه تا پنج سال زندان است.